gleby515

msm

: i ■    *

msm

	*vJ 'P'^1 ' > • l'*^1 \>* ł-v-V*2*V’ *•
Ewj:	tfj1);*-.^:vv:</.•, ’««.., % i * (i * * >, * ł «••• », *. » * * a
Kpi
mm

bagienko

dawna powierzchnia obecna powierzchnia

Rys. 188. Powstawanie gleb deluwialnych (oryg.)

			y.j;. u > y _• i j/ ,« >-•^1 '		''''aBB
$0%' '• $ NR		•	*		t!raHn<

procesy'zmywne

cząstki najdrobniejsze odpływają dalej); w drugim — cały materiał spływający po stoku pozostaje na miejscu i osadza się w zagłębieniach. Dla odróżnienia namułów osadzonych w ciekach lub dolinkach odpływowych od osadów wypełniających dolinki kotliniaste, pierwsze z nich będziemy nazywali deluwiami smużnymi, w drugim — kotlinowymi (za Tomaszewskim) lub koluwialnymi¹⁹.

Charakter materiałów zmywanych zależy od wielu czynników. Prócz wymienionych już wyżej (materiał, natężenie erozji) odgrywa tu dużą rolę roślinność porastająca stok. W przypadku pełnego zadarnienia procesy żmywne. odbywają się powoli i są selektywne, tzru, że zmywaniu podlegają w takim wypadku tylko cząstki ilaste i próchnica. Cząsteczki większe są zatrzymywane przez pokrywę roślinną. Ogólnie jednak można stwierdzić, że materiały deluwialne. zależą od skał budujących zlewnię. I tak np. w terenach morenowych gleby deluwialne mają charakter piasków gliniastych lub glin lekkich (o mało zróżnicowanym składzie mechanicznym), w terenach lessowych będą to utwory pyłowe, często pyłowe ilaste, na obszarze występowania rędzin powstają ciężkie gliny silnie próchniczne i burzące się z HC1.    £

Gleby deluwialne lub koluwialne mają profil warstwowany, podobny do mad i bardzo często zalegają na utworach bagiennych, jak torf, czy muły limnetyczne, które wytworzyły się w kotlinach pomiędzy pagórkami. Podobnie jak w madach, próchnica jest w glebach deluwialnych pochodzenia allochtonicznego, a jej ilość wzrasta często w głąb. Ta głęboko w profilu osadzona próchnica jest w znacznym stopniu „trwała” i trudno podlega rozkładowi przez drobnoustroje, ze względu na duże uwilgotnienie, niekorzystne dla rozwoju większości drobnoustrojów glebowych.

¹³ Kolno — wmywanie (do czegoś).