65
65
X
»
Zawartość eagnezu (X) w badanej próbce oblicza się woćług wzoru X - (T-og - T-Ca) • 12.15 og/ćm3 .
[tiryai
Twog - Jest twardością ogóltą próbki wody lub ścieków, w mwal/dm',
?a.,a - jest twardością eapaiową Frćtkl •oóy lub śoiekćw, ■ ■vnl/dc\
12,15 - jost willgramorównowoznikicm -tgr.ezu, w ag.
2 e 1 & * o
Ketcćę nlurocLicowa.ila kompłekeonetrycsŁOgo stowij* elf dc oznaczania • ecćrle ł ścietach zawartości żolaz* ogólnego i Łola*a rozpuszczanego « ilości powytoj 10 ag/dm3.
oznaczanie polcgn ua miareczkowaniu badane] próbki roztworom wereecia-nu dl solu wobec wskaźnika - kwaau auiroaalicy-owega. Związek kop-ekrcey iolnza c kwasem euldosalicylowym, powalający przy pE 2-3, barwy ficleto-woozerwonej, Jop*, nr.iej trwały ale bezbarwny kcaplcka talaza z eersanla-nec dlaodu, powstający " wyniku riareczkceer.ia.
<ykcilrxlo oMUOttnln _10]
W kolbie stożkowej U-leescsa eię 50 lub 103 om3 badanej próbki, doda-jo kilka kropli 3* roalworu 1^0., (wody utlenionej) i roztwór ogrzewa ale, utrzymując ntan wrzenia przez kilka mlaut. ko cotygnlęclu dodaje eię rozcieńczonego roztworu- amoniaku kroplami do wystąpienia lekkiego mętnienia, a następni* roztworu kwasu solnego 11+10) dc zaniku tego zccętnleda oraz 3 en3 10* roztworu octanu sodu. 2a posccą papierka wskaźnikowego należy sprowdeld pE roztworu, które powinno wynosić 2-3- Bostępnio dodaje się 3 co3 20i roztworu kwasu wuirceallcylowago 1 tnlareczkosujo zawartość Kolty atoikowoj roztworem woroor.ianc disodu do sminay taiwy z floletowoczor-wenej ne ełomkowotółtą.
Obliczanie wynjkćw
Zawartość żelaza (X) " badanej prćlce obliczyć »g wzoru i
a ■ C,1 • 10CO • 16,6 r#/4=l
2,5 • V *
w którym
a - objętość roztworu wersentanu dieoću użyta do zaiarecsko-wajcila próbki, w oirJ,
0,1 - wapólosynnik przeliczaniowy ćl« roztworu wersenisnu,
którego 1 cm3 5 0,1° u twardości,
18,6 - ml Ugrane równoważnik Jonów telasa(Ill),
2,8 - wepółozynnlk praeliczeniowy ze stopni nlSBieckich. twar
dości na wala.
c. Oksydynstrycznn analiza alereoakosa
Z Komiczne zapotrsebcsauls tlenu
Chemiczne zapotrzebowanie tlenu Ch2I jest pojędea umownym, e Jegc wielkość stanowi - w typowysh przypadkach - pośrednią siarę zawartości substancji organioznyoh w wodzie lub ściekach.
CES? ckrrśla Ilość tlono potrzebną do utlonienlA na drodze chemieznój seiąmkćw organicznych zawartych w jednostce objętośoJ wody lcfc ścieków.
Tlen pcchodzi r utleniacze atcacsecełte przy oznaczeń', -i tegc wt-keinlka.
Ozcscrerie OhST «riai być wyccnraonc w ściśle określonych nerur.ksch, gń yi stopień utlenienie związków organicznych notę się zmieniać w szerokich grer i cech v zaleśaoasi od uśyteęc utloninczn, Jogo etężcnln, teitp-rwtury, *
czsau reakcji, pd rozts-jru itp.
I zalotności oć stosowanego utleniacza rozróżnia ei* zapotrsobcwanlo tlenu r.adoutnganlanowa, oisreśiaae przy użyolu KUnO, l dwucfcrealar.ow* - pr^ uiyciu K2Cr2°7’ Największy stopień atJehlenla związków organiczny oh osiąga się przy zastosowaniu dwuchromianu potasu, mniejszy przy użyciu nad-bdi Ker ienu poUrj. 2 t?eo względu wyniki nadań wód silnie zanieczyszczonych lub ścieków wykoasce metodą dwuchronłonową aą berdzle.- aiurodojic r.1ż oznaczenia wykonana -etedą rerrtrr>-nnl«in:«»ą. v-tode racnan^anlannwi Jest Jednak nadal szeroko cicocweiui, zwłaszcza przy ehr. rek tery a tyce atep-cie ssrieczyssozonla wód eelcrelr.ych. 3hZ? <>crnś'.sr.c netodą rrdaanganlanc-»h przyjęto .nazywać . Jtlcr Iclncśolą".
Warto nadmienić, te utlemiorlu na drodze ohericrr.ej ulogają takso le substancje, które są odporne cz działania drobnoustrojów. ą związku t tya • ortośol ChZ? aą z reguły slękozo niż odpowiadająco li» wartości biochw-nlcznągo zapotrzebowania tlacu (nst). Niekiedy oznaczenia Chi? jeat Jedynym apoaobo- określenia otcpola zanioozy.nze:e.nla ećd lub śoleków subetano-jaml orgo.nlosaymi (of. gdy ścinki zawieraj-, substancje toksyczne hś»*wiąm-kl orgłuilcz.ne odporne aa tlenowy rozkład biologiczny).
Prs> ozr-eczw.iu .>7,? ulegają utlcRlorlu również ciektóre iribstanajs aiecrgsnlczao, talie 0k .-.wiązki relszc(ll), ei«jkcwcdór, smctycy ilp. S U70 względu prajr badaniu and i ścieków, uowisrających znaczne ilości ;o-adz 2elazr{ii) i asotynowyca. aieztędce Jeat korekta otr2yaan<;go wyniku.
Ilaścir*0 poprawki aą nantępujące: utler.ionlo 1 mg Fo'1' wyawiga 0,1/ ar O,,
9 utler Jcnie 1 ac jonów WO* 1,14 ag Og. Ne oznaczanie Ot.NT wpkyweją ;>o-nodtc Jeny chlorkowe, które reaęujt. surówtio z dwucttrasler.rw, Jek i nod-•''rger.lenęw potasu); powoduje tc padwyżnzonle wyników, ffpiyw chlorków eli-aicujt olv n-isz dodanie ai9ixzatu rtęci (IT), który prze)■:•«>wodze ja wiilw tc 2oyi!ocvowsn» połączenia typu (HgCl?)n lub Hg HgCl^j , nic biorące udziału w rwokcji.
oznaczenie Ca2T -etoda deuchroalononą
Iwuchremlan potna utlenia w środaelwku kwasu alarcnmegc, » temperatu-rze wrzenia roztworu, prawie wszystkie reiązkl orgunlsznc} procce utloi.lJi-