glotto06
Zadania / zakresu nauki czytania i pisania
36) . Ćwiczyć czytanie wyrazów techniką „ślizgania się” z litery
na literę. Zabronić literowania (głoskowania).
37) . Nauczyć poprawnego pisania i łączenia wszystkich 44 liter
małych i wielkich, grupując litery według podobieństwa w kierunku kreślenia. Wykorzystać „Zeszyt do początkowej nauki pisania ” i podręcznik „Świat głosek i liter".
38) . Wdrażać do globalnego czytania wyrazów o dużej frekwencji
w tekstach.
' i-- '- cc sa Uvu;,.m Jc lezpęuneuo mrunum -a- .
wymawiania głosek w czytaniu i.eonm«śa „ślizgania się z litery na literę.
40) . Uczyć cichego czytania.
41) . Wdrażać do płynnego pisania sylab i wyrazów w liniaturze.
Zwracać uwagę na umieszczanie znaku diakrytycznego w momencie pisania danej litery lub po napisaniu litery sąsiedniej, jeśii jest to wygodniejsze.
42) . Zachęcać do czytania książek i czasopism dziecięcych.
43) . Kształcić wrażliwość i świadomość ortograficzną. Zachęcać
do posługiwania się podstawowymi zasadami ortograficznymi zawartymi w podręczniku „Świat głosek i liter". Zapoznać z niezbędną do wprowadzenia zasad ortograficznych klasyfikacją fonemów.
44) . Wprowadzić „Złotą Odznakę Czytelnika” i „Złotą Odznakę
Pisarza”.
Wskazówki do realizacji programu nauki czytania i pisania
1). Dokładnie rozpoznać w czasie pierwszych miesięcy pobytu dziecka w przedszkolu:
a) stan sprawności komunikowania się (szczególnie stan percepcji i realizacji jednostek językowych),
b) stan percepcji wzrokowej,
c) stan wierności i zakresu pamiętania jednostek językowych odbieranych słuchem i wzrokiem,
d) stan syntezy i analizy słuchowej i wzrokowej,
e) '.tao sprawności manualnej.
O stan rozwoju społeczno-emocjonalnego.
4; '>un rozbudzeniu pozna ••«./*«•
u) 'tan mrowi;! ii/yczuego. psyctucznego 1 społecznego
Dziecko z poważniejszymi w tym zakresie zaburzeniami należy objąć szczególną opieką specjalistyczną (przede wszystkim logopedyczną).
Ad l). Dobre poznanie dziecka jest podstawą dobrej edukacji. Poznaniu dzieci służą różne próby diagnostyczne i testy. W naszym postępowaniu nie rezygnujemy z ich użycia, ale nie przeceniamy też ich wartości. Za najważniejsze narzędzie poznania dziecka uznajemy wszechstronną, opartą na głębokiej wiedzy i doświadczeniu, obserwację. Takie możliwości poznania dziecka mają rodzice i nauczyciele. Obserwacja rodziców może być znakomitym uzupełnieniem obserwacji dzieci przez nauczycieli. Poznawanie dziecka powinno więc być wspólnym dziełem rodziców i nauczycieli, tak jak wspólnym dziełem powinno być wychowanie i nauczanie. Stroną aktywną zawsze musi być nauczyciel. Należy dążyć do tego, aby rodzice mieli możliwość obserwacji własnego dziecka w grupie przedszkolnej. Taki kontakt dziecka z rodzicami jest konieczny zawsze wtedy, gdy dziecko ma trudności z zaakceptowaniem nowego środowiska. Bardzo często wejście w nowe środowisko
19
Wyszukiwarka