glotto17

wielkie A pisane i małe a pisane) odnosi się do tego samego fonemu (głoski).

25) . Ćwiczyć umiejętność porównywania, rozpoznawania i iden

tyfikowania liter i grup literowych o podobnych kształtach.

Ad 25). Zobacz wskazówki do zadania 6. i 15. Porównywanie liter możemy połączyć z porównywaniem artykulacji głosek. Głoski mają różną budowę artykulacyjną i każda z nich ma różny obraz graficzny.

26) . Uświadomić potrzebę ustalenia punktu odniesienia w wypadku

kontaktu z literami p, b, d. u, n. M, W do właściwego wiązania

:vch .iier z fonemami    «*ania” Hien.

Ad 26j. O roli punktu odniesienia mówiliśmy we wskazówkach do zadania 6. W czasie ćwiczeń ukazujących związek fonemów z literami szczególnie zwracamy uwagę na litery różniące się tylko ułożeniem w przestrzeni. Gromadzimy wyrazy, które zaczynają się odpowiednimi fonemami. Pokazujemy ich zapis. Dla lepszego związania fonemów z literami możemy posłużyć się odpowiednimi planszami, gdzie litery są związane z odpowiednimi częściami ciała. Litera p jest na plecach, litera d jest trzymana lewą dłonią, a litera b jest na prawym barku. Literę n nosi się na plecach, a w literę u można wejść nogami (zob. w pomocy dydaktycznej pt.: Rysunki ułatwiające zapamiętywanie liter i cyfr).

27) . Ćwiczyć pisanie liter po śladach z zachowaniem właściwej drogi

kreślenia. Wykorzystać pomoc dydaktyczną pt.: Kierunek kreślenia

i sposób łączenia liter.

Ad 27). Pisanie jest znacznie trudniejsze od czytania. O pewnych problemach związanych z pisaniem mówiliśmy we wskazówkach do zadania 16. Powinniśmy ćwiczyć drogę kreślenia kolejnych liter alfabetu. Już na tym etapie możemy ukazywać podobieństwo drogi kreślenia wielu liter. Dzieciom o bardziej wyrobionej ręce możemy pokazać sposoby łączenia liter. Do liniatury możemy przejść dopiero wtedy, gdy będziemy widzieli, że dziecko uporało się z kierunkiem kreślenia i że kreśli literę z pewną swobodą.

28) . Otoczyć szczególną opieką dzieci mające trudności z syntezą

i analizą foncmową wyrazów.

Ad 28). O sukcesie w czytaniu i pisaniu rozstrzygać będzie stan przygotowania z zakresu syntezy i analizy fonemowej. Dzieci, które z jakichś powodów mają większe trudności, powinny być otoczone szczególną opieką. Przede wszystkim trzeba zadbać o ustalenie przyczyn trudności. Jeśli tego nie potrafimy wykonać sami, zwracamy ,ie . moc Jo tpocUiistćw r.p ‘ogopedów g'- t^,.»dydakty^l> ' v'

29) . Zrealizować w ciągu I półrocza, jesii dzieci nie były objęte

dotychczas opieką przedszkolną lub w pierwszych miesiącach, jeśli dzieci były objęte opieką przedszkolną, wszystkie zadania programowe stawiane przed nauczycielem pracującym z dziećmi 3-, 4- i 5-letnimi. Ustalić poziom przygotowania dziecka do nauki czytania i pisania oraz poziom czytania i pisania.

Ad 29). Uwagi ogólne o realizacji zadania wymagającego powtórzenia zadań stawianych przed dziećmi młodszymi zostały przedstawione w uwagach do zadania 9. i 17. Tu wyraźnie wskazujemy na różnicowanie czasu realizacji zadań stawianych przed nauczycielem pracującym z dziećmi 3-, 4- i 5-letnimi. Dłużej należy pracować z dziećmi, które nie uczęszczały do przedszkola. Chociaż wyraźnie mówi się, że pracujemy przez całe pierwsze półrocze, to nie należy sztywno trzymać się wyznaczonego czasu. Jest to czas orientacyjny. O długości tego okresu rozstrzyga stan przygotowania dziecka do nauki czytania i pisania. Pracujemy w tempie, które nie zabije w dziecku chęci do dalszej pracy.

41