IMGP6296

21

ŻYWOT KZOPA

Lepak Ksantowi uczniowie Mówili tak sarni k sobie:

<* „Smiesznoć temu to żadnemu: Śmieje sie słowu każdemu⁴'.

A jeden rzekł: „Ba, gadaj z nim, Chceszli być capem wałaskim: Jużci jednego odprawił,

⁵⁰⁰ Który też z nim tako mówił⁴⁴.

Spytał tedy Ksantus śpiewaka: „Jako tego cena wielka?⁴⁴ Kupiec go też drogo trzymał; Ksantus szedł precz, obu nie chciał. ⁵⁰⁵ Tamo uczniowie z nim idąc Pytali go, tako rzekąc:

„Dzieci, co na targu stały,

Jeślić sie co spodobały?"

Rzekł, iż mu sie podobają,

⁵¹⁰ Lecz je barzo drogo dają:

„A u nas zapowiedziano.

By sług tak nie kupowano;

Bo, kto by ji tak kupić śmiał, Winę by wielką dać musiał: Niędobrzeć sie tego ważyć,

Przecz by więcej musiał stracić".

I rzekł jeden z uczniów jego: „Gdy nie lża kupić cudnego.

Przecz żadnego nie chcesz kupić?

⁵²⁸ Możeć z niego posługa być.

A my sie wszyscy złożymy.

Polskie, ł 171 nj podejrzewa, że w tym miejscu wypadło w wy<L z 1578 r. kilka wierszy, w których mowa była o nowym wybuchu śmiechu Ezopa. Bez tego niejasne słowa Kwantowych uczniów (w. 495 n.).

w.

495: żadnemu — szpetnemu.

J01: spytał tedy Ksantus śpiewaka — zapytał... o śpiewaka. 514: wina — tu: kara pieniężna, grzywna.

I żadnego •— brzydkiego.