IMGP6310

ŻYWOT RZOPA _JW

8io przydzi do mego ogrodu,

A bierz sobie, coć potrzeba;

Pieniędzyć dawać nie trzeba!¹¹

Więc nazajutrz Kuant w łaźni był A z swymi sie cetniłd mył;

*** Tam Ezopowi rozkazał,

By rychlej obiad gotował A szoczewicę uwarzył I inne rzeczy przyprawił:

„Bo — pry — jak z łażniej wynidą,

”* Natychmiast obiedwać będą".

Ezop bieżąc nie omieszkał:

W wielki garniec wody nalał,

Ziarno szoczewice wen włożył A tak do ognia przystawił. ^m Potym sprawił, co potrzeba,

Przykrywszy stół nakładł Chleba,

Tak-że swego pana czekał,

Kiedy już z łażniej wyniść chciał.

Ksantus też, kiedy sie już zmył, ^m Przyjaciół na obiad prosił Rzekąc: „Wiem, iż uczynicie,

Soczewicę ze mną zjecie,

Bowiem przyjacielstwo pewne Nie dba o karmie kosztowne:

w. tli: więc — tu: następnie, potem, w. 914: celnik — towarzysz (por. gwarowe: celno - para). w. 917: szoczewica — tak w prd. Błąd drukarski? W w. 932: soczewica. Dopatrujemy się tu raczej oboczności i zachowujemy obłe formy. Linde bowiem notuje: soczewica obok szocewica (Skarga), toczka, staroczeskie §ocovice, czeskie totka.

w. 919: pry •— mówi, powiada, w, 929: obiedwać — obiadować.

w, 931: wiem, U uczynicie — domyślne: wiem, iż mi to (tę łaskę) uczynicie.

w. 934: karmia — jedzenie, potrawa.

10*