127
Omówienie zadania
Geodezyjne opracowanie projektu kolektora polega na obliczeniu i podaniu na mapie elementów geodezyjnych niezbędnych do wyznaczenia w terenie poziomego i pionowego usytuowania realizowanego przewodu. Materiałami wyjściowymi do opracowania są: zatwierdzony plan położenia przewodów w przekroju poprzecznym ulicy oraz projekt trasy przewodu i jego przekrój podłużny.
Opracowanie rozpoczyna się od obliczenia projektowanych współrzędnych punktów załamania osi trasy kolektora na podstawie danych zawartych na mapie lokalizacji przewodu (załącznik 9.1). Elementami wyjściowymi są: współrzędne punktu w? miejscu podłączenia nowego kolektora do już istniejącego, długość poszczególnych odcinków kolektora oraz kierunek jego osi. Współrzędne punktów nowego kolektora oblicza się w układzie współrzędnych punktów osnowy geodezyjnej znajdujących się w pobliżu tyczonego kolektora. W podanym przykładzie tymi punktami są punkty poligonowe nr 3, 4, 5, 17 i 18. Tok obliczeń przedstawiono w załączniku 9.2.
Na podstawie uzyskanych współrzędnych charakterystycznych punktów projektowanego przewodu i współrzędnych pobliskich punktów geodezyjnych przygotowuje się dane do wytyczenia osi przewodu w terenie. Przykład obliczeń danych do biegunowego tyczenia punktów załamania osi podano w załączniku 9.3. Uzyskane dane (kąty i odległości) umieszcza się na szkicu realizacyjnym wytyczenia punktów osiowych kolektora (załącznik 9.4) Punkty osiowe w terenie wytycza się z punktów osnowy geodezyjnej za pomocą tachimetru elektronicznego w wyniku odłożenia obliczonych kątów biegunowych i odległości. Punkty' osiowe oznaczamy w terenie palikami.
Dla kontroli wytyczenia punktów B, C, D, E i F wykonuje się dwukrotny pomiar odległości między palikami oraz pomiar kątów poziomych z palików A, B, C, D i E (załącznik 9.5). Na podstawie uzyskanych wyników oblicza się rzeczywiste współrzędne punktów B, C, D, E i F według takiej samej procedury obliczeń jak przy obliczeniu współrzędnych projektowanych (załącznik 9.6). Z różnicy współrzędnych projektowanych i rzeczywistych otrzymuje się poprawki realizacyjne (załącznik 9.6).
W tym samym czasie wykonuje się także niwelację techniczną wszystkich palików, nawiązując ją na początku i na końcu do punktów o znanych wysokościach. Po rozdzieleniu dopuszczalnych odchyłek oblicza się rzeczywiste wysokości punktów i porównuje je z wysokościami projektowanymi (załącznik 9.7). Wysokości projektowane oblicza się na podstawie podanej wysokości punktu początkowego A oraz projektowanych odległości i spadków między poszczególnymi punktami osiowymi przewodu.
Odchyłki usytuowania wytyczonych punktów kolektora względem projektowanego położenia umieszcza się na szkicu w' skali np. 1:2 lub 1:5 (załącznik 9.8). Na podstawie tego szkicu przeprowadza się w terenie korektę położenia punktów B. C, D, E i F, tak aby ostatecznie przyjęły one położenie projektowane.