IMG04

W obliczeniach należy uwzględnić najbardziej niekorzystne zestawienie sił wynikających z obciążenia naziomu, ciężaru konstrukcji i gruntu oraz ewentualnych obiektów sąsiadujących, wpływ oddziaływania wody gruntowej, możliwość powstania wykopów osłabiających.

Obliczenia należy przeprowadzić jedną z metod opartych na analizie walcowych. spiralnych lub łamanych linii poślizgu. Jeżeli grunt ze ścianą oporową i pod jej podstawą jest jednorodny lub różnice w charakterystykach warstw nie są zbyt znaczne, zaleca się przy wykonywaniu obliczeń stosować metody zakładające kołowe linie poślizgu. Jeżeli układ warstw jest bardziej złożony, wskazane jest przeprowadzenie obliczeń przy założeniu innych, możliwych w danych warunkach kształtów linii poślizgu.

Wartości współczynników korekcyjnych m, w zależności od rodzaju ściany i sposobu przeprowadzenia obliczeń, podano w tabl. 5.2.

Przy sprawdzaniu stateczności ogólnej w normie zalecono stosowanie metod i wzorów przedstawionych w zał. 3 normy (15].

53.2. Stany graniczne użytkowania ściany oporowej

Stany graniczne użytkowania obejmują:

—    osiadanie całkowite ściany oporowej,

—    różnicę osiadań wywołującą przechylenie ściany oporowej jako całości lub jej części wydzielonej dylatacjami,

—    przemieszczenie poziome ściany oporowej.

Obliczeń osiadań i przemieszczeń ścian oporowych można nie wykonywać w następujących przypadkach:

1.    W poziomie posadowienia występują grunty skaliste.

2.    W podłożu do głębokości równej trzykrotnej szerokości podstawy fundamentu występują żwiry, pospółki, piaski grubo- i średnioziamiste zagęszczone lub grunty spoiste w stanie zwartym i równocześnie projekt nie wymaga wyznaczania parcia i odporu gruntu w pośrednim stanie przemieszczenia.

3.    W podłożu do głębokości równej trzykrotnej szerokości podstawy fundamentu występują grunty niespoiste, z wyjątkiem piasków drobnych i pyla-stych w stanie luźnym oraz grunty spoiste w stanie półzwartym i twardoplastycznym, a ponadto:

—    wysokość całkowita ściany h_H nie przekracza 6,Om,

—    obciążenie naziomu nie przekracza 10 kPa,

—    nie stawia się specjalnych wymagań dotyczących ograniczenia przemieszczeń ze względu na warunki eksploatacyjne samego obiektu lub obiektów towarzyszących.

Obliczenie osiadań całkowitych należy przeprowadzić zgodnie z normą 112].

Przechylenie fundamentu można wyznaczyć na podstawie rozwiązań dotyczących stanu naprężeń pod podstawę fundamentu obciążonego mimośrodo-wo, z pominięciem wpływu składowej poziomej obciążenia. Przy obliczaniu przechylenia fundamentu i nierównomiernego osiadania, w normie [15] zaleca się stosować wzory i tablice zamieszczone w załączniku 4.

Obliczone wartości osiadań i przemieszczeń nie powinny być większe od wartości dopuszczalnych, przyjętych w projekcie ze względu na warunki użytkowe i konstrukcyjne lub estetyczne. leżeli w projekcie nie przewiduje się specjalnych warunków ograniczających osiadanie lub przemieszczenie ściany, jako dopuszczalne można przyjmować wartości podane w tabl. 12 ww.

5.4. Sprawdzenie stanów granicznych konstrukcji ściany oporowej

5.4.1. Ściany oporowe masywne

Wymiarowanie ścian oporowych masywnych należy przeprowadzić:

-    dla ścian oporowych z kamienia — wg PN-64/B-03003 [20], i dla ścian oporowych z cegły - wg PN-67/B-03002 [21],

-    dla ścian oporowych zespolonych ceglano-żelbetowych wg PN-68/B-03340 [22],

-    dla ścian oporowych betonowych - wg PN-84/B-03264.

Ogólne zasady obliczania ścian masywnych podano w p. 5.1.1.

5.4.2. Ściany oporowe masywne ze wspornikowymi płytami odciążającymi

Zgodnie z zaleceniami normy [15], przy sprawdzaniu stanów granicznych gruntu i konstrukcji ścian oporowych ze wspornikiem lub płytą odciążającą należy w obliczeniach parcia gruntu uwzględnić efekt przesłonienia (rys. 5.11).

Rys. 5.11. Parcie gruntu na ściany oporowe ze wspornikiem lub plylą odcląlająęą

113