Wartość r<r) wyznacza się na podstawie wytrzymałości granicznej t. przyjmowanej wg tabl 6.2 w zależności od rodzaju i stanu grantu (/D lub /t).
Przy obliczaniu wytrzymałości obliczeniowej »('> należy stosować współczynnik materiałowy gruntu ym i OS określony jak dla lB lub lL [12]:
«<r> = ymt «Ł5)
Wartości r podane w tabl. 6.2 należy przyjmować dla głębokości 5.0 » i większej, mierząc od poziomu terenu. Na głębokościach mniejszych niż S.0 m wartości t należy wyznaczać przez interpolację między wartościami z tab. 6.2 a wartością zero przyjmowaną dla pierwotnego poziomu terenu wg rys. 6-2. Wartość f należy przyjmować bez względu na średnicę pala. W przypadku pala wierconego z poszerzaną podstawą, oddziaływanie sił tarcia wzdłuż pobocznicy pala należy pominąć na wysokość dwu średnic poszerzonego otworu — 2 Dr.
W szczególnych warunkach gruntowych wartości q i t należy interpolować zgodnie z rys. 6.3. Dla przypadków pokazanych na rys. 6.3c, e, i należy określić miąższość warstwy zastępczej, leżącej powyżej warstwy nośnej, wg wzoru:
h - 0,65 £ ' (66)
Y
gdzie:
y' — wartość charakterystyczna ciężaru objętościowego gruntu nośnego z uwzględnieniem wyporu wody.
Y', — wartości charakterystyczne ciężarów objętościowych grantów z uwzględnieniem wyporu wody w warstwach zalegających powyżej stropu gruntu nośnego.
*, - miąższość poszczególnych warstw grantów zalegających powyżej stropi gruntu nośnego.
4 4 #
Rys. 6.3. Wart olei (iiw azcacgdlnych warunkach M&ttMHM
Tucie negatywne (ujemne) gruntu należy uwzględnić gdy: a) pal jest wprowadzony w warstwy nośne przez warstwy grantów nie skonsolidowanych lub luino usypanych (np torfy, namuły. grunty spotu*