o lL > 0,75. grunty niespoiste o lD < 0,2 i iwieże nasypy), które ulegają osiadaniom pod wpływem własnego ciężaru (rys. 6.3e),
b) przewidywane jest dodatkowe obciążenie naziomu (rys. 6.3i) lub odwodnienie gruntu wokół pali.
W przypadku (a) dla osiadających warstw należy przyjmować ujemną wartość r* wg tabl. 6.4.
Tablica 64
Wartości tarcia negatywnego
Rodzaj gruntu |
Tarcia ujamna t(r) (tffcj |
Śwaza nasypy i piasek (lD s 0.2) |
5*10 |
Pum* pytony[IB i OM. pyłpfeszczy*iy(/£ a 0,75) |
10 |
Paut glnsKy. giną piaszczysta (/^ t 0,75) |
5*10 |
Torf. nami |
5*10 |
W przypadku (b). gdy dodatkowemu osiadaniu mogą ulec warstwy gruntu rodzimego mało ściśliwego, należy wartości tarcia ujemnego w tych warstwach przyjmować wg tabl. 6.2 (dla odpowiedniego rodzaju gruntu), wstawiając je do wzoru na nośność pali ze znakiem ujemnym (ym należy wówczas przyjmować 2 1,1). Tak samo należy postępować w odniesieniu do warstwy gruntu, która może osiąść pod wpływem odkształceń niżej leżących warstw ściśliwych.
6.1.2. Obliczeniowa nośność grupy pali
Nośność grupy pali równa się sumie nośności pali pojedynczych, niezależnie od ich rozstawu, gdy:
— pale opierają się na skale.
— dolne końce pali są wprowadzone na głębokość co najmniej 1,0 m w zagęszczone grunty gruboziarniste oraz piaski grube lub grunty spoiste zwarte,
— pale są wbijane bez wpłukiwania w piaski zagęszczone lub średnio zagęszczone (dotyczy to również pali Franki, Vibro. Fundex).
W przypadku wbijania pali bez wpłukiwania w piaski luźne (także dla pali Franki, Vibro. Fundex) nośność pali w grupie równa się sumie nośności pali pojedynczych, gdy rozstaw między nimi r 2 4D. Gdy 3D i r < 4D, nośność pali w grupie (obliczoną jako sumę nośności pali pojedynczych) można zwiększyć o 15%. Wyznaczona w ten sposób nośność grupy pali nie może przekraczać nośności fundamentu bezpośredniego o powierzchni wyznaczonej obrysem zewnętrznych pali w fundamencie i na głębokości ich podstaw.
W przypadku zagłębienia pali w grunty spoiste (z wyjątkiem zwartych) oraz uwarstwione, na przemian spoiste i niespoiste, należy sprawdzić strefy naprężeń wokół pali zgodnie z rys. 6.4.
Promień strefy naprężeń należy obliczyć *8
wzoru:
|PIV^3i&024a2-e.7l
Rys. 6.4. Strefy naprężeń wokół pali
Kąt a, należy przyjmować wg tabl. 6.5. w zależności od rodzaju i stanu grantu. Tworzącą stożka, wyznaczającą granice strefy naprężeń powstających w gruncie dookoła każdego pala należy prowadzić od stropu najwyższej warstwy przenoszącej obciążenie pala. Gdy strefy naprężeń nie zachodzą na siebie w poziomie podstaw pali, to nośność grupy równa się sumie nośności pali pojedynczych.
Tablica 6.5
Zależność kąta « od rodzaju grantu
Rodzą |
gruntu |
śfi |
— «»«r |
Grunty niespoiste |
zagęszczone |
7* |
0.129 |
średnio zagęszczone |
e* |
0.106 | |
luźno |
*• |
0C67 | |
Grunty spoista |
zwarto 1 półzwarte |
•• |
0.106 |
twardoplastyczne i ple styczne |
4* |
0.070 | |
rnłękkoples tyczne |
r |
0017 |
Jeżeli pale są projektowane w takich rozstawach, że następuje zachodzenie na siebie stref naprężeń poszczególnych pali. wówczas ich nośność wyznacza
Ul