IMG39

10

Pomijając czas dobiegu i wybiegu można przyjąć, że: t_m - t_lkt.

Wtedy dla długości skrawania L[mm] i v_c[m/min]:

_ L _ »Dn "fn° 1000 fv< *

li = t*i{l + —) + t_P,

t=a " ^PL (Ił—11>)    (14)

looof v<^v t    Sgl

Jeżeli całkowity naddatek na obróbkę q > ap, to czas jednostkowy oblicza się ze wzoru:

i-l

gdzie liczba przejść p = ą/a^.

Wydajność obróbki W₀ jest wprost proporcjonalna do:

• głębokości skrawania a,.

-    posuwu f,

-    prędkości skrawania v_e.

Wszystkie trzy parametry w jednakowym stopniu wpływają na wydajność obróbki, ale różnie na okres trwałości ostrza narzędzia T.

Ad e) Dokładność obrabiarki

Podstawowymi kryteriami oceny pracy obrabiarki są:

1)    dokładność geometryczna,

2)    dokładność kinematyczna,

3)    dokładność ustawcza,

4)    wynikowa dokładność obróbki.

Dokładność geometryczna określa odchyłki wymiarów, kształtu i wzajemnego położenia tych elementów i zespołów obrabiarki, które nadają narzędziu i przedmiotowi obrabianemu właściwe położenie lub ruch. Przykładami błędów geometrycznych obrabiarki są: bicie wrzeciona, błędy położenia prowadnic, nieprostopadłość przesuwu sań poprzecznych do osi wrzeciona itp.

Dokładność kinematyczna. O dokładności kinematycznej decydują błędy przełożeń oraz błędy wykonania i montażu elementów przekładniowych (kół zębatych, śrub pociągowych, listew prowadzących itp.) wiążących ze sobą składowe ruchy kształtowania powierzchni złożonych, np. w obrabiarkach do gwintów i uzębień.

Dokładność ustawcza (dokładność pozycjonowania) określa wynikowy błąd mechanizmów służących do ustawiania zespołów obrabiarki w zadanym położeniu, np. przesuwanie stołu na odległość za pomocą skali pokrętła.

Wynikowa dokładność obróbki obrabiarki ocenia się na podstawie wyników obróbki przedmiotu w określonych warunkach, mierząc kształt, wymiary i wzajemne położenie obrobionych powierzchni. Obrabiarka spełnia ustalone warunki dokładności obróbki, jeZeli zmierzone odchyłki obrobionych przedmiotów nie przekraczają dopuszczalnych wielkości. Rozróżnia się dokładność obróbki: osiągalną, ekonomiczną, gwarantowaną.

Ad 0 Stopień automatyzacji i sposób sterowania

Stopień automatyzacji określa, w jakiej mierze obrabiarka spełnia kryteria pełnej automatyzacji. Stopień automatyzacji określa się umownie wg określonych zasad. Ze stopniem automatyzacji wiąZe się rodzaj sterowania, który wskazuje na sposób i pracochłonność przygotowania informacji o programie obróbki i wprowadzania tych informacji do układu sterującego obrabiarki.

Ad g) Wielkości charakterystyczne

Wielkości charakterystyczne obejmują dane techniczne charakteryzujące obrabiarkę pod względem użytkowym, np. przestrzeń robocza, maksymalna średnica toczenia, zakres prędkości obrotowych wrzecion, posuwy, dopuszczalne wartości siły i momentu skrawania, moc zainstalowanych silników itp.

Ad h) Wyposażenie Rozróżnia się:

a)    wyposażenie normalne - dostarczane przez producenta wraz z obrabiarką, np. komplet kluczy, uchwytów, kłów itp.,

b)    wyposażenie specjalne - mające na celu rozszerzenie możliwości obróbkowych obrabiarki, dostarczane na specjalne zamówienie, np. kopiał hydrauliczny, stół współrzędnościowy dla wiertarki itp.

Ad I) Wskaźniki energetyczne

Do podstawowych wskaźników energetycznych zalicza się:

-    moc silnika napędu głównego,

-    sprawność napędu głównego.

Ad j) Niezawodność I trwałość

Niezawodność jest pojęciem statystycznym i definiuje się jako prawdopodobieństwo. Ze w określonych warunkach użytkowania x urządzenie będzie spełniać prawidłowo wyznaczone działanie w ciągu czasu użytkowania t. Niezawodność moZna wyrazić stosunkiem: