IMG64

(118)

Kąt działania siły tworzenia wióra co wyznacza się z zależności:

tgu

Do wyznaczenia ze wzoru (1.18) kąta co należy z pomiaru określić siły F* i F_c-,. gdzie:

F(, - siła posuwowa cząstkowa działająca na powierzchni natarcia,

' Fet - siła skrawania cząstkowa działająca na powierzchni natarcia.

Wypadkową siłę czynnąF, można rozłożyć również na składowe F, i Fys. gdzie:

Fy - siła składowa działająca wzdłuż powierzchni natarcia,

F,ti - siła składowa prostopadła do powierzchni natarcia.

Kąt utworzony przez kierunki sił F, i jest średnim kątem tarcia wióra o powierzchnię natarcia 6, a tangcns tego kąta określa średni współczynnik tarcia o powierzchnie natarcia py-

Tak więc:

m=‘ge=7T-

(1.19)

Rozpatrzmy naprężenia na dowolnej płaszczyźnie poślizgu nachylonej pod kątem <p.

Jeżeli pominąć w warunkach równowagi moment siły F. względem środka płaszczyzny poślizgu, to warunek równowagi sprowadza się do równowagi sił:

IF.HF.I

Rys. 1.28. Rozkład sił na powierzchni poślizgu;

F,' - siła oporu odkształcenia plastycznego, siła równa co do wielkości sile F,

Siła F, działająca na płaszczyźnie poślizgu, równoważna sile czynnej F„ jest rozkładana na dwie wzajemnie prostopadłe składowe, z których jedna F* działa wzdłuż płaszczyzny poślizgu, a druga Fan jest do niej prostopadła (rys. 1.28).

a) Wyznaczenie naprężenia stycznego Z rysunku 1.28 widać, te.

P* =F,'cos((p+.ioj)

F* =i,OAb = x,B — sinrp

Po przekształceniu i uwzględnieniu warunku równowagi otrzymamy wzór na naprężenie styczne w dowolnej płaszczyźnie poślizgu, a mianowicie:

SI*

F,cos(tp + iii;)sin(p bx

(1.20)

Do wyznaczenia z powyższego wzoru naprężenia t, na dowolnej płaszczyźnie poślizgu obszaru OPK wymagana jest znajomość współrzędnej x = fljp) punktu A leżącego na granicy zewnętrznej PK (rys. 1.28).

b)    Wyznaczenie naprężenia normalnego Z rysunku 1.28 widać. Ze:

F«* = F_t'-sin(<p + u) ^p*n ^m°i ^-OA-b

Po przekształceniach otrzymujemy wzór na naprężenie normalne:

_ F,sin(<p+u)sin<p    „

b-x”    ^(U1)

Siłę tworzenia wióra F_a wchodzącą do wzoru na t, i a, wyliczamy z zależności:

mierząc siły Fiy i Fe, podczas skrawania swobodnego ortogonalnego bez narostu.

c)    Kąt zastępcy tfk

Naprężenie styczne na końcowej granicy poślizgu dlatp = <Pi, x = x», t, = t, wynosi:

P,cos(<p +to)sintp_t

6--tz—    S

Do wyznaczenia z powyższego wzoru naprężenia Ti wymagana jest znajomość siły F, z pomiaru oraz wartości (pi i xi.

Przeliczenia naprężeń T_k na podstawie wyznaczonego wzoru (1.23) wykazują, że nie zgadzają się one z odkształceniami gi (1.17) poprzednio określonymi. Gdyby bowiem na