IMG21

poprzez odprowadzanie tzw. osadu nadmiernego oraz recylkulację. Układy technologiczne oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego różnią się między sobą stopniem biologicznego oczyszczenia. Systemy oczyszczania ścieków metodą osadu czynnego różnią się między sobą:

-    stopniem obciążenia osadu ładunkiem zanieczyszczeń

-    wiekiem osadu

-    czasem napowietrzania

-    sprawnością i efektywnością oczyszczania ścieków.

Usuwanie węglowodorów ze ścieków metodą osadu czynnego polega na ich adsorpcji na kłaczkach oraz rozkładzie biologicznym. Wymagana jest wstępna aklimatyzacja osadu do danego rodzaju ścieków.

3.    Zasada metody (PN-82 C-04616.08)

Oznaczenie aktywności dehydrogenaz w osadzie czynnym polega na pomiarze ilości trójfenylofoimazanu (TF) wytworzonego z chlorku trójfenylotetrazoliowego (TTC). Aktywność dehydrogenaz przejawia się w procesie odwodomienia substratu - glukozy, dodanego do próbki osadu czynnego i przeniesienia wodoru ną bezbarwny związek biologicznie czynny TTC, który ulega redukcji do TF o zabarwienia czerwonym. Reakcja odwodomienia glukozy przez dehydrogenazy zachodzi podczas kikubacji odtlenionych próbek w określonym czasie, temperaturze i odczynie. Intensywność i zabarwienia zależy od ilości wytworzonego formazanu i jest proporcjonalna do aktywności enzymatycznej mikroorganizmów. TF zostaje wyekstrahowany z próbki za pomocą ćlkoholu n-butylowego. Intensywność zabarwienia ekstraktu oznacza się spektrofotometrycznię przy długości fali 490 nm.

W oznaczeniu uwzględnia się badanie próbki kontrolnej bez dodatku substratu egzogennego - glukozy, w celu określenia intensywności oddychania endogennego mikroorganizmów osadu czynnego. Jeżeli aktywność dehydrogenaz w próbce z dodatkiem glukozy jest równa lub niższa niż aktywność dehydrogenaz w próbce bez dodatku glukozy, w której zachodzi oddychanie endogenne, oznacza to że dodana glukoza nie stanowi źródła dla mikroorganizmów osadu, a więc osad czynny wykazuje aktywność, tylko w stosunku do substratów wewnątrz komórkowych.

Ze względu na trudności w określaniu żywej biomasy, oznaczane są zawartości zawiesin ogólnych osadu, w których skład wchodzą żywe organizmy i zawiesiny. Jako wynik oznaczenia ptzyjmuje się iloraz ilości trójfenylofonnazanu do zawartości zawiesin ogólnych.

4.    Literatura

1.    Norma PN-82 C-04616.08. Woda ścieki. Badania specjalne osadów. Badanie aktywności dehydrogenaz w osadzie czynnym metodą spektrofotometryczną z TTC.

2.    Hermanowicz W., Fizyczno-chemiczne badanie wody i ścieków, Arkady, Warszawa,

1999.

3.    Dymaczewski Z., Poradnik eksploatatora oczyszczalni ścieków, Polskie Zrzeszenie Inż. i Tech. Sanitarnych, Poznań,1997.

i