*• RozMróf litrye«ny
Menhi pracy nrca • układu oddechowego: skrzywieni* boczne kręgosłupa — nerwobóle Itp. ,-j
Dlatego tet troska o poprawną, prawidłową postawę dziecka jest zagadnieniem niezwykłe ważnym.
Postawa zmienia się z wiekiem. W okresie embrioi g£nyni płód ułożony jest w maksymalnym zgięciu grzbie* nowym. Skulony początkowo noworodek powoli w ypro-s:ow uie to zgięcie. W pozycji leżącej łukowate wygięcie brozgina się pod wpływem ciężaru głowy i kończyn dolnych. Stopniowe wzmacnianie mięśni grzbietu powoduje najpierw unoszenie się główki niemowlęcia, a następni s id danie. Wiotkość mięśni oraz aparatu w i ęzadło wo~s{ wowego kręgosłupa w stosunku do ciężaru głowy i tuło-Ug ^prowadzi do wytworzenia się wygięcia kręgosłupa I ■przodu w odcinku szyjnym (tak zwana lordoza szyja oraz wygięcia kręgosłupa do tyłu w odcinku grzbie-J wyro i lędźwiowym (tak zwana kifoza lędźwiowi -grzbietowa). Pod koniec pierwszego roku życia, dzięl dalszemu wzmacnianiu się mięśni, zwłaszcza pośladki wych — dziecko zaczyna chodzić. Mięśnie powłok brzm cha są jednak jeszcze w tym okresie słabe, stąd duży brzuch dziecka, na który od wewnątrz napierają organa wewnętrzne. Duży brzuszek powoduje wyrobienie się z czasem w kręgosłupie wygięcia do przodu w odcinku | lędźwiowym. Towarzyszy mu pochylenie się do przoduj miednicy. Dla wyrównania wychylenia się kręgosłupa do przodu w odcinku szyjnym i lędźwiowym (lordoza szyjna i lędźwiowa) — tworzy się niewielkie wychylenie kręgosłupa do tyłu w odcinku piersiowym (kifoza piersiowa). Mamy więc już u małego dziecka zaznaczone pod-j stawowe krzywizny kręgosłupa.
Przeciętną postawę dziecka charakteryzuje więc: wy- j pukły, „duży" brzuch, w kręgosłupie wyraźnie zaznaczo- j ne wygięcie lędźwiowie, nieznaczne wygięcie piersiowe, lekki przykurcz bioder i lekkie ugięcie kolan. Ten rodzaj postawy utrzymuje się w zasadzie przez cały okres przed-
szkolny. Z wiekiem jednak ostrość występowania tych cech nieco się zmniejsza, a mianowicie: zmniejsza się wystawanie brzucha, mniejsze jest również wysunięcie głowy do przodu — leży ona bardziej pionowo nad klatką piersiową, w pozycji stojącej kolana wyprostowują się, lecz podczas chodzenia zachowują jeszcze lekki stopień
Postawa dziecka I Italspe (wg W. Ozgę.
Postawa dziecka 4-letniego (wg W. Dagi).
zgięcia. Zanika ono dopiero w okresie szkolnym. Do około 6 roku życia kolana tworzą kształt litery X. są lekko koślawe. Stopa małego dziecka (do 3 r. ż.) jest plaska, lecz Jest to w tym czasie zjawisko fizjologiczne i występuje u około 90% dzieci. Do około 3—4 roku tycia szkle* let kostny stopy nie jest jeszcze całkowicie ukształtowany, zawiera dużo elementów chrzęstnych oraz charakteryzuje się dość silnie rozwiniętą warstwą podv.iołki tłuszczowej. Siad stopy w tym czasie nie posiada .jeszcze charakterystycznych wydrążeń, ma dużą powierzchnię przylegania do podłoża. Ta miękka warstwa spełnia jako rolę ochraniającą słaby układ kostno-mlądnn>wv