IMGT12

Ryc. 13. Alstremeria: a - kwiatostan, b - kłącze

cantedeskia - Zantedeschia Spreng.

Obecnie pod osłonami uprawia się nie tylko cantedeskię etiopską (Z aethiopica) i jej odmiany o białych pochwach kwiatostanowych, lecz również odmiany o różnobarwnych pochwach kwiatostanowych wywodzące się głównie od cantedeskii Elliota (Z. elliottiana), cantedeskii Reh-manna (Z. rehmannii).

Ryc. 14. Kłącza cantedeskii: a - etiopskiej o białych pochwach kwiatostanowych, b - Elliota o kolorowych pochwach kwiatostanowych

Cantedeskia etiopska tworzy krótkie, mięsiste, pionowo rosnące kłącza. Są one okryte zaschniętymi nasadami ogonków liściowych. Z pąków tworzących się z boku kłącza powstają boczne odgałęzienia. Z każdego kłącza wyrastają części nadziemne. Corocznie rośliny rozrastają się i konieczne jest co 2-3 lata dzielenie kłączy. Robi się to po okresie spoczynku - w lipcu. Nowo uzyskane części sadzi się na zagonach w szklarni lub mniejsze do doniczek o średnicy 12-14 cm. Te ostatnie będzie można posadzić w szklarni na zagonach w następnym roku.

U cantedeskii o kolorowych pochwach kwiatostanowych młode pojedyncze kłącza są dyskowate, o kształcie zbliżonym do okrągłego. Jednak przyrastające z boku nowe rozgałęzienia powodują, że starsze kłącza nie mają regularnego kształtu. Z dużych kłączy uzyskuje się wyższy plon kwiatów i z tego względu nie dzieli się ich zbyt często. Starsze są także bardziej podatne na choroby bakteryjne i wirusowe, dlatego do uprawy na kwiat cięty przeznacza się kłącza w miarę młode, uzyskane w kulturze in vitro.

paciorecznik - Canna L.

Kłącza paciorecznika są grube, krótkie i mięsiste. Widoczne są węzły i międzywęźla oraz resztki zaschniętych nasad liści. W czasie wegetacji intensywnie przyrastają i wymagają corocznego dzielenia.

39