IMGT31

Ryc. 42. Fragment dolnej strony liścia adiantum klinowatego

Ryc. 43. Fragment spodniej strony liścia paprotnika sierpowatego

Ryc. 44. Fragment spodniej strony liścia płaskli losiorogiej

rozmnażanie przez amatorów i hobbystów z siewu do podłoża tradycyjnego, najczęściej torfu wysokiego z dodatkiem piasku.

Zarodniki pozyskuje się przez ścięcie liścia i zawinięcie go w papier. Po wyschnięciu zarodniki bardzo łatwo osypują się. Można je również delikatnie zeskrobać z rosnących liści na kartkę papieru. Zarodniki wysiewa się w ciągu całego roku, lecz najkorzystniejszy termin to styczeń-luty lub także lipiec-sierpień. Do pojemników wypełnionych przesianym podłożem, o pH 5,5-6, sieje się powierzchniowo zarodniki. Podłoże zabezpiecza się przed przesychaniem przez nakrycie naczyń szybami, a w słoneczne dni

wysiewy cieniuje. Przy temperaturze 20-24°C kiełkowanie zarodników następuje w ciągu 2-6 tygodni. Gdy z przedrośla wyrosną dwa listki rozpoczyna się pikowanie. Tym sposobem można rozmnażać oprócz wymienionej płaskli i orliczki także adiantum klinowate (A&iantum raddianum), paprotnik sierpowaty (Polystichum falcatum, syn. Cyrtomium falcatum) i ne-frolepis sercolistny (Nephrolepis cordifolia).

9. Rozmnażanie roślin tworzących rozmnóżki

Niektóre rośliny odznaczają się zdolnością do tworzenia młodych roślin wprost na roślinie macierzystej. Zjawisko to określane jest żyworodnością, a młode rośliny nazywane są rozmnóżkami pąkowymi lub diasporami.

Ryc. 45. Pęd żyworódki wałeczkowatej Ryc. 46. Fragment liścia żyworódki karbowanej 1 Ryc. 47. Cebulki przybyszowe w kątach liści u lilii tygrysiej