Wzrastające zainteresowanie roślinami plechowymi wynika z różnych przesłanek. Obok naturalnego dążenia do coraz pełniejszego poznawania otaczającego świata z czysto naukowych pobudek, niemałe znaczenie mają
r
również potrzeby praktyczne. Świadomość roli nawet najdrobniejszych składników biosfery Ziemi w prawidłowym funkcjonowaniu każdego systemu biologicznego, tym samym w życiu człowieka i jego społeczeństw, stymuluje rozwój pomnażających zasób informacji o budowie, biologii, ekologii itp. przebogatego świata roślin plechowych. Na szybki postęp omawianych badań w ostatnich latach mają wpływ techniczne środki poznawcze, wynikające z rozwoju samej techniki.
W historii poznawania plechowców rozróżniamy okresy uwarunkowane dostępnymi na danym etapie metodami poznawczymi i w konsekwencji zasobem oraz jakością informacji. Ze względu na często mikroskopowe rozmiary roślin plechowych lub konieczność znajomości mikroskopowych elementów budowy i faz ontogenetycznych, świadomy kontakt człowieka z nimi łączy się z okresem skonstruowania i udoskonalenia podstawowego narzędzia, jakim w tym przypadku jest mikroskop. Mikroskopowe badania świata mikroorganizmów rozwinęły się w pełni dopiero w ciągu XIX w. W tym czasie nauki botaniczne dotyczące tak zwanych roślin wyższych, miały za sobą wielowiekową tradycję i dysponowały olbrzymim materiałem opisowym, syntezami i uogólnieniami w postaci praw oraz obowiązujących teorii. Powstała paradoksalna sytuacja na skutek tego, że człowiek wpierw poznał i dokładnie zbadał rośliny tkankowe, wśród nich najlepiej kwiatowe, które są ostatnim, najdoskonalszym w tej chwili, ewolucyjnym członem świata roślinnego, a dopiero w następnej kolejności pierwotniejsze organizmy plechowe. Można zaryzykować stwierdzenie, że do dziś istnieje dysproporcja w znajomości obu wspomnianych grup roślin na niekorzyść plechowych. Ta naturalna z punktu