24
względu na strukturę wewnętrzną oraz na podobny przebieg podstawowych funkcji życiowych, postacie rizopodialna i kapsalna.
Obecnie większość filogenetyków uważa postać monadową za podstawową i ewolucyjnie wyjściową dla większości roślin, a potwierdzeniem tego jest utrzymanie się postaci monadowej lub rizopodialnej w ontogenezie wszystkich kolejnych grup rozwojowych roślin, do najwyżej zorganizowanych włącznie.
Rys. 13. Stopnie rozwojowe struktur plech: I — poziom monadowy; la — pływka; lb — komórka rizopodialna; lc — plecha tetrasporalna; II — poziom kokkalny; 2a — jednokomórkowy; 2b — cenobium; III — poziom trichalny; 3 — polibla-styczny; 4 — cenoblastyczny; wt — wodniczka tętniąca; po — plamka oczna; pl — plastydy; g — otoczka galaretowata; w — wodniczka centralna, śk — ściana komórkowa
Zasadniczym motorem kształtowania się postaci plechy roślin i ich rozwoju ewolucyjnego jest optymalne spełnianie przez organizm funkcji życiowych w konkretnych, bardzo zróżnicowanych warunkach siedliska. W przypadku roślin autotroficznych adaptywnymi cechami dla fotosyntezy są: zwiększanie