KONSTRUKCJE STALOWE STR086

Procedura 5.1 (cd.)

_l_

3. Pojedynczy kątownik mocowany do blachy

Pojedynczy rozciągany kątownik połączony jednym szeregiem śrub na jednym ramieniu może być traktowany jako obciążony osiowo w efektywnym przekroju netto. Nośność obliczeniową przekroju określa się ze wzorów:

-    przy jednej śrubie (rys. 5.7a):

N_U)Rd = ²’⁰(e2~°’⁵(V^    (5.18)

Ym2

-    przy dwóch śrubach (rys. 5.7b):

N_u,_Rd -    (5.19)

YM2

- przy trzech śrubach lub większej ich liczbie (rys. 5.7c):

N_u,Rd = MmŁ    (5.20)

Ym2

_2_

P2 i P3 - współczynniki redukcyjne zależne od rozstawu pi w następujący sposób:

Rozstaw pi	< 2,5d0	> 5,Odo
2 śruby p2	0,4	0,7
3 śruby P3 lub więcej	0,5	0,7

Dla pośrednich wartości pi wartość P można interpolować:

t

^e1 Pi

4

c)

A*

4- -O- !

Rys. 5.7. Kątowniki łączone jednym ramieniem: a) 1 śruba, b) 2 śruby, c) 3 śruby

Anet - pole przekroju netto kątownika; w przypadku kątowników nierównoramiennych łączonych węższym ramieniem Anet przyjmuje się równe polu przekroju netto zastępczego kątownika o szerokości obu ramion równych szerokości ramienia węższego

1,10

y M2 =