KONSTRUKCJE STALOWE STR267

267

Procedura 8.2 (cd.)

i

2

3. Zaprojektowanie w przegubie plastycznym stężenia przeciwskrętnego (rys. 8.18)

Rys. 8.18. Konstrukcja stężenia przeciwskrętnego

i bocznego

W drugim rozwiązaniu pomocne jest zastosowanie skosu. Wówczas przegub powstanie w słupie albo w ryglu (rys. 8.18), w miejscu styku z dolnym pasem skosu.

Jeżeli umieszczenie stężenia w przegubie plastycznym nie jest możliwe, to można je przesunąć wzdłuż segmentu o co najwyżej h/2.

Należy sprawdzić wpływ oddziaływań (o wartości Q_m, wzór (8.10) skryptu) elementów stabilizowanych na tężnik połaciowy poprzeczny.

4. Ustalenie maksymalnych rozstawów stężeń

Przyjęcie rozwiązania konstrukcyjnego stężenia oraz obliczenie jego nośności

Pas górny - - |h-----1------i

Ściskanie ◄-► Rozciąganie

Rozciąganie <-► Ściskanie

Pas dolny -!•----------------- -------------> ł

i

\ ^c 1-Ib-\-fb-y

Rys. 8.19. Rozmieszczenie stężeń i ograniczenia

ich rozstawów

5. Sprawdzenie stateczności dalszych segmentów rygla Zapewnienie stateczności segmentów rygla oznaczonych na rys. 8.19 literami a, b, c (strefy sprężyste odpowiednich pasów) należy przeprowadzić według pkt 6.3 normy [51]. W przypadku segmentu c przyjąć współczynnik % i xlt do smukłości obliczonych na podstawie N_cr i M_cr, z uwzględnieniem stężeń pośrednich od strony pasa rozciąganego.

Podczas projektowania z uwzględnieniem plastycznej rezerwy nośności należy wziąć pod uwagę informacje podane w pkt 5.4, 5.5 i 5.6 normy [51].

A.    Rozstaw L stężeń bocznych, sąsiadujących z przegubem plastycznym:

-    segment skosu L < L™ (wzór (BB.10) w załączniku BB.3.2.1 normy [51]),

segment rygla przylegający do skosu L < Lm (wzór (BB.5) w załączniku BB.3.1.1 normy [51]), przy czym odległość do najbliższego stężenia przeciwskrętnego nie może być większa od JU (wzór (BB.7)), ponieważ moment jest zmienny liniowo.

B.    Rozstaw L stężeń przeciwskręt-nych, przeciwdziałających zwichrzeniu rygla na długości strefy ściskanej pasa wewnętrznego, sąsiadujących z przegubem plastycznym:

-    ze skosem dwupasowym: L < L_s (wzór (BB.12) w załączniku BB.3.2.2 normy [51]),

-    segment rygla przylegający do skosu L < L_s (wzór (BB.7), ponieważ moment jest zmienny nieliniowo (załącznik BB.3.1.2 normy [51]).