KONSTRUKCJE STALOWE STR342

342

Przykład 9.19 (cd.)

* * *

Nośność blachy czołowej przy zginaniu oblicza się przy zastosowaniu zastępczego króćca teowego z trzech możliwych modeli zniszczenia.

Nośność pojedynczego szeregu śrub oblicza się ze wzoru:

4M

T,I,Rd

pU,Rd

m

tabl. 6.1 normy [54]

^Ft_>Rd = min

gdzie:

m =

T,2_>Rd

_ 2 M pl,2,Rd + ⁿ • £ ^Ft,Rd

m + n

^FT,3,Rd ⁼ X^Ft,Rd

w-t_wb-2-0,8a_wV2    100-5-2-0,8-3,5-Jl

2 2 F_{t Rd} = 176 kN - z przykładu 9.18,

180-100

= 43,5 mm,

= 40 mm < 54,4 mm = 1,25-43,5 = 1,25 m,

Mpi.Rd - 0,25l_eff tpf_y/y_M0-

Długość efektywną rozpatruje się przy kołowym lub niekołowym mechanizmie zniszczenia dla pojedynczego szeregu śrub lub grupy szeregów.

■ Pojedynczy szereg śrub (rys. 9.32)

Rys. 9.32. Kształt linii załomu dla indywidualnego szeregu śrub

W,c_P = 2jtm

l W.nc = “m

tabl. 6.2 normy [54]

tabl. 6.6 normy [54]

procedura

9.6

wzór (9.26)

tabl. 9.6

l_eff = min

Parametr a przyjmuje się w zależności od odległości śrub od pasa belki:

h_b-p-2t_<b-2-0,8a_f -V2    167-70-2-7,5-2-0,8-5-72

2 2

= 35,3 mm,

pkt 6.2.6.5 normy [54J

rys. 6.11 normy [54]