Kotwica0166

326 22. Stężenia konstrukcji drewnianych

połaciowych- Krzyżulce stężenia są przymocowane do pasa wiązara nakładkami stalowymi lub drewnianymi. W celu uniknięcia mimośrodów złącza elementów stężenia połaciowego powinny być lokalizowane w węzłach wiązarów dachowych.

Na poziome, połaciowe kratownice stężające ściskane pasy dźwigarów dachowych działa obciążenie równomiernie rozłożone q_d, prostopadłe do płaszczyzny stężanych elementów (rys. 11.8). Wartość tego obciążenia można obliczyć ze wzoru (wg PN-B-03150:2000)

⁽¹¹¹⁾

gdzie:

l_d — rozpiętość stężanego elementu, mm,

N_d — średnia obliczeniowa siła ściskająca w stężanym elemencie o rozpiętości l_d, N,

n — liczba stężanych dźwigarów.

Rysunek 11.8. Schemat pracy poziomych stężeń poprzecznych wg [11]: 1 - pozioma kratownica stężająca, 2 - wiązary dachowe; i\_d - średnia obliczeniowa siła ściskająca w pasie górnym stężonej kratownic)', q - obciążenie działające na kratownice dachowe, aj - obciążenie połaciowych kratownic stężających

Poziome wiązary stężające umieszczone w pasmach skrajnych i poddane parciu wiatru w mogą stanowić równocześnie konstrukcję stężającą, jeśli przyjęte obciążenie spełnia warunek

ą_d ^ 0,5w    (11.2)

Jeśli q_d > 0,5w, to wiązary mogą funkcjonować jako stężenia, pod warunkiem że w obliczeniach uwzględni się obciążenie

q = q_d+0₁5w    (11.3)

Poziome przesunięcie punktu A znajdującego się w środku rozpiętości dźwigara stężającego (rys. 11.8), spowodowane tylko obciążeniem q_dt nie powinno być

tru, ugięcie nie powinno być większe niż

_łA ld

W szczytach hal, w płaszczyźnie dolnej dźwigara dachowego umieszcza się poziome stężenia poprzeczne (rys. 11.9). Stężenia te mają za zadanie przejęcie

sił od parda wiatru działającego na wiotkie ściany szczytowe i przekazanie ich

na ściany podłużne. W zależności od długości hali można wprowadzić ponadto jeden lub dwa pośrednie poprzeczne stężenia kratowe. Jeżeli konstrukcja ścian szczytowych umożliwia przejęcie sił od parcia wiatTu, stężenia poziome w dolnej płaszczyźnie dźwigara są zbędne.

Na lysunku 11.9a pokazano najprostsze stężenia poziome poprzeczne w postaci kratownic poziomych umieszczonych w polach skrajnych. Paśy~kra~ townicy stężającej są równocześnie dolnymi pasami dwóch skrajnych kratownic dachowych. Obliczając skrajne kratownice dachowe należy zatem uwzględnić dodatkowe siły rozciągające w pasie dolnym.

Obciążenia ze stężeń przenoszą się na fundamenty za pośrednictwem skośnych prętów umieszczonych w ścianie podłużnej. Możliwe jest zastosowanie jednego ukośnego pręta (szczegół A na rys. 11.9a) lub wprowadzenie podziału poziomego w celu zmniejszenia długości wyboczeniowej słupów (szczegół B na rys. 11.9a). W obu przypadkach pręty ukośne są rozciągane przy parciu wiatru.

Siły od parcia wiatru na ściany podłużne przenoszą się na ściany szczytowe za pośrednictwem stężeń poziomych podłużnych (rys. 11.9b). W ścianach szczytowych należy zatem przewidzieć odpowiednie skratowania, przekazujące obciążenie na fundament. Stężenia konstruuje się jako kratownice o pasach równole-