Kolendowicz$1

A zatem

8-2,0²

M_lmox= 16-2,0--= 16,00 kNm,

dla x = /, = 5,80 m

8-5,80²

M, = 16-5,80---—= -41,76 kNm.

2

b.    Przedział II, — < x < /,

2

Mu ⁼ Rc^x — P^x — —^, dla x = ^ = 2,30 m

M„ = 10,92-2,30 - 40(2,30 - 2,30) = 25,12 kNm, dla x = l₂ = 4,60 m

M„ = 10,92-4,60 - 40(4,60 - 2,30) = -41,76 kNm.

c.    Przedział III. 0^*^ —

2

Mm ⁼ Rc* > dla x = j = 2,30 m

M_m = 10,92-2,30 = 25,12 kNm.

3. Wyznaczenie sił poprzecznych

a.    Przedział I

T,= R_A-qx,

dlajc-0 T, = R_a = 16,00 kN,

dla x = I = 5,80 T, = 16,00 - 8,00-5,80 = - 30,40 kN.

b.    Przedział II

Ti, = R_a - q!_t + R„= 16,00- 8,00-5,80 + 59,48 = 29,08 kN.

c.    Przedział III

r_nl = -R_c= -10,92 kN.

■ Wykresy momentów zginających i sił poprzecznych pokazano na rys. 1 l-83c i d.

11.10. Zginanie sprężysto-plastyczne

Projektowanie przekroju belki, opisane w p. 11.3, polegało na obliczeniu największego momentu zginającego, a następnie na obliczeniu potrzebnego wskaźnika zginania według wzoru (11-30) gdzie R oznacza wytrzymałość obliczeniową dla materiału, z jakiego projektujemy belkę. Dla materiałów o wyraźnej granicy plastyczności (por. p. 9.5 i rys. 9-10), a więc np. dla stali miękkiej, za stan niebezpieczny uważamy naprężenia R_pl odpowiadające tej granicy, a wytrzymałość obliczeniową wyznaczamy ze wzoru (por. wzór (9-10))

241

16 — Mechanika budowli