kurmaz025

Z£ =2S- 2,	fi* =
Z{* — Zz — 1,	r =
	fi =	e'p
Z”' =Zz+\,		4
ZĆ***=Zz+ 2,	p ****=

3. OBLICZANIE I KOREKTA PARAMETRÓW PRZEKŁADNI (tylko dla (?>0^o)

3.1.    Poleca się korzystać z przekładni o całkowitej liczbie po-skokowego wskaźnika zazębienia £^=1,0; £^=2,0; ... Dla wspólności z p. 2 poleca się przyjmować £p=1,0.

3.2.    Poskokowy wskaźnik zazębienia

4=ó₂sm/S/(7r-m_n).

3.3.    Doprowadzenie obliczonej wg p. 3.2 wartości z‘p do war tości polecanej £^ = 1,0 wykonuje się:

3.3.1.    Według p. 1.5-rl.6 (1.5.2.1) prowadzi się dobór parametrów Z_s, przy założeniach:

Z_z=Z_z± 1,    Z_z=Z_z± 2.

3.3.2.    Dla każdego przypadku oblicza się z'_p.

3.3.3.    Otrzymane wyniki wprowadza się do tablicy

3.3.4.    Z otrzymanego szeregu z'_p, dotrzymując warunku (8° < 0^22°), dobiera się wartość najwięcej zbliżoną do £^=1,0 wg p. 3.1.

Jeżeli czynności p. 3.3.1-3.3.4 nie skutkują, to można zmienić m_a z powrotem do p. 1.4.

3.3.5.    Ta wartość doprowadza się do Zp wg p. 3.1, zmianą szerokości koła b₂. Nowa szerokość koła b₂=(zp‘7r-m_n)/sm.p, mm.

(dokładność obliczeń - jeden znak po przecinku). b_l = b₂⁺(3:5), mm    (b, - liczba całkowita).

(Dla wykonania warunku *** 1.5.2.1 p. 2.8 do -puszcza się korektę twardości kół zębatych i naprężeń dopuszczalnych <j_in> (1.5.1)).

3.3.6.    Wykonuje się obliczania (1.5.2. i p. 1.7-5-1.9).

4. SPRAWDZANIE OBLICZENIOWYCH NAPRĘŻEŃ GNĄCYCH

4.1. Jednostkowa obwodowa siła dynamiczna Wfv= <V q₀’ V\fa_w/u, N/mm, ó_F= f (0) (tabl. 1.5.2.7),    V, g₀ (1.5.2.1 p. 2.2 i 2.4).

4.2.    Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa w strefie jej największego spiętrzenia przy zginaniu

W_F tp = Ę 'K_Fp ib₂, N/mm,

F_t (1.5.2.1 p. 2.1), K_fp (rys. 1.5.2.2c,d).

4.3.    Współczynnik międzyzębnego obciążenia dynamicznego przy zginaniu zęba K^l+iWw/Wrtp).

4.4.    Jednostkowa obwodowa siła obliczeniowa przy zginaniu

W_Ft=F_t K_Fp-K_FV-K_A/b₂, N/mm.

4.5.    Współczynnik kształtu zębów zębnika i koła zębatego Y_fl(2rf(Z_ip)eq,X₁₍₂₎) (X_m=0) (rys. 1.5.2.3):

- dla zębów prostych    Z_I(2) ^=Z₁₍₂),

- dla zębów skośnych    Z_{1(2) eq}=Z₁₍₂₎ /cos ³/8. Obliczenia wykonuje się dla tego koła z pary_nzębnik--koło zębate", dla którego jest mniejszy stosunek

Of?l{2)/i(2).

4.6.    Obliczeniowe naprężenia gnące

■W_Pt/m

t\ , MPa.

Yp -współczynnik kąta pochylenia linii zęba:

- dla zębów prosty ch    Yp=l,

-    dla zębów skośnych Yp =l-z_p-0^o/14O^o.

Jeżeli sp >1,0 , do równania podstawia się £^=1,0. Jeżeli /S >30°, do równania podstawia się 0 =30°.

5.    SPRAWDZANIE WYTRZYMAŁOŚCI ZĘBÓW PRZY PRZECIĄŻENIACH

5.1.    Według naprężeń stykowych

^HGS —ćbr V 7max/7nom $ @HPS 1(2) , MPa.

5.2.    Według naprężeń gnących

flR3Sł(2)⁼⁰>l(2)(Tmax/7nom)$ &FPS 1{T) > MPa.

6.    SELY DZIAŁAJĄCE W ZAZĘBIENIU

6.1.    Rzeczywisty moment na wale wyjściowym

T_za=T_ru_n/u, Nm.

6.2.    Siły obwodowe, N

f„=210³r,/rf„„    f,₂=2-10^J

6.3.    Siły promieniowe, N

F_n=F_tl tg a/cos /?,    F_{r 2}=F_t2 tga/cos /S.

6.4.    Siły poosiowe, N

F_ai~ F_ntgP,    F_al=F_n\gp.

<x= 20°.

A. OBLICZANIE GEOMETRYCZNE KÓŁ WALCOWYCH O ZĘBACH PROSTYCH KORYGOWANYCH

DANE WEJŚCIOWE: m_B) Z_u Z₂, a„= 20°.

A.l. Odległość osi zerowa o_w,= 0,5m_fl(Z₁+Z₂), mm. A.2. Odległość osi rzeczywista o_ł:mm wg PN (tabl.

1.5.2.3) o_w>a_wo.

A.3. Toczny kąt przyporu

a^=arccos [(o^/o^cosa^], st.

A.4. Suma współczynników przesunięcia zębnika i koła zębatego x_z=x_l+x_l-^^atfjⁿ?* (Z,+z₂). z tgcx₀

(dokładność obliczeń -3 znaki po przecinku), irwa^tga^-a*., mva_o=tga₀-a_o.

A. 5. Pozorna odległość osi

a'_w = a_w0+X_z-m_D

A.6. Współczynnik zbliżenia osi (współczynnik skrócenia głowy zębów) Y~ (o* -a_w) /m_n.

A.7. Wartości współczynników przesunięcia zębnika X_} i koła zębatego X₂ przyjmuje się odwrotnie proporcjonalnie do liczby zębów X₂ =X₁ •Z_l/Z₂.

Wtedy Xz=X_l+(X_l‘Z_l/Z₂).

Stąd X_l=X_z/(l+Zy/Z₇), X₂=X_z-X_l.

(dokładność obliczeń - 3 znaki po przecinku).

A. 8. Wymiary geometryczne zębów i kół: średnice kół tocznych, mra

~2o_w Zil^Zy+Zj), d_w2=1o_w-Z₂KZy+Zl),

-    średnice kół podziałowych, mm

dy=m_nZ_u    d₂=m„Z₂,

-    wysokość głowy zęba b_a, mm

h_a]=(l+X₁-Y)m_n,    b_a2=(l+X₂-Y)m_]1,

-wysokość stopy zęba b_f , mm A_n=(l+ 0,25-^0m_D, h_f?=(].+0,25-X₂)m_n,

-    średnice wierzchołków zębów

d_ai=di+2h_al,    .dai⁼d₂+2h_a2,

-    średnice podstaw zębów

dfi⁼dy—2bfi,    d_f2= d₂ 2hf₂,

-    średnice kół zasadniczych

db i{2)~ d i{2) cos a <, ■

(dokładność obliczeń - 2 znaki po przecinku).