34. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa 899
uszkodzenia kręgosłupa szyjnego, można jedynie przesunąć brodę do przodu bez odginania głowy do tyłu ani skręcania jej na bok. Przy żadnym z wymienionych zabiegów nie wolno podkładać poduszki pod głowę pacjenta, w ten sposób bowiem nasila się niedrożność dolnej części gardła. Podłożenie poduszki jest zalecane jedynie przy intubacji dotchawiczej.
Stabilne ułożenie boczne stosuje się u pacjentów nieprzytomnych z zachowaną spontaniczną czynnością oddechową, aby ułatwić wypływanie płynu z jamy ustnej. Postępowanie praktyczne przedstawiono na ryc. 34.4. U pacjentów po urazach ten sposób ułożenia należy stosować tylko w wyjątkowych sytuacjach, aby uniknąć dodatkowych uszkodzeń (np. porażenia poprzecznego w urazach kręgosłupa).
Otwieranie ust przedstawiono na ryc. 34.5a i b.
Po każdym zabiegu mającym na celu udrożnienie dróg oddechowych powinno się sprawdzić, czy drożność została przywrócona. U pacjentów bez
spontanicznego oddechu należy zastosować sztuczne oddychanie ze zwiększonym ciśnieniem, np. metodą usta-usta, usta-nos, usta-sztuczne drogi oddechowe, worek oddechowy-maska-usta.
4.3.2 Oczyszczanie i odsysanie dróg oddechowych
Jeśli mimo prawidłowo przeprowadzonego udrożnienia dróg oddechowych nie można pacjenta wentylować i istnieje podejrzenie, że niedrożność jest spowodowana ciałem obcym (a nie ma urządzenia
Ryc. 34.2a-c. Udrożnienie dróg oddechowych.
a) Niedrożność w dolnej części gardła wywołana zapadaniem się języka u pacjenta nieprzytomnego. Przy przegięciu lub pośrednim ułożeniu głowy język zapada się i zamyka wejście do krtani.
b) Udrożnienie dróg oddechowych przez odgięcie głowy i uniesienie szyi: jedną rękę układa się na czole na granicy owłosienia, drugą pod kark. Przez odgięcie głowy ku tyłowi zostają napięte przednie struktury szyi, podstawa języka zostaje uniesiona i nie dotyka tylnej ściany gardła. Alternatywnym postępowaniem jest uniesienie brody i palcami jednej ręki przesunięcie żuchwy ku przodowi, drugą ręką ułożoną na czole odgina się głowę ku tyłowi.
c) Manewr standardowy stosowany w celu udrożnienia dróg oddechowych; maksymalne odgięcie głowy z uniesieniem żuchwy i zamknięciem ust. W czasie tego manewru powietrze wydechowe wydobywa się przez nos. Jeśli nos jest niedrożny, należy usta otworzyć na szerokość palca! Jeśli w dalszym ciągu nie wyczuwa się wydobywającego się powietrza, należy natychmiast rozpocząć sztuczne oddychanie.