1366 III Anestezjologia specjalistyczna
Tabela 50.1 Wybrane zabiegi ginekologiczne
Przezpochwowe
- wytyżeczkowanie jamy macicy
- biopsja szyjki, szew okrężny
- histeroskopia
- plastyka pochwy
- wycięcie macicy (histerektomia)
Kroczowe
- resekcja klykcin kończystych
- marsupializacja gruczołu Bartholina
- wycięcie sromu (wulwektomia)
Brzuszne
- resekcja jajników
- resekcja mięśniaków
- wycięcie macicy (histerektomia)
- radykalne wycięcie macicy metodą Wertheima--Meigsa (radykalna histerektomia)
- operacja pękniętej ciąży jajowodowej
Przezbrzuszne
- laparoskopia
- pelwiskopia
znieczulenia należy zawsze podchodzić w sposób indywidualny. Wiele zabiegów nadaje się bowiem do wykonania w znieczuleniu regionalnym (znieczulenie podpajęczynówkowe lub zewnątrzopono-we) lub w znieczuleniu będącym połączeniem znieczulenia ogólnego i przewodowego. Techniki znieczulenia ogólnego z monitorowaniem włącznie nie różnią się istotnie od znieczulenia do innych zabiegów, szczególnie z zakresu chirurgii brzusznej. W ginekologii nie istnieją odrębne zasady znieczulenia ogólnego.
Zabiegi, które muszą bądź powinny zostać
przeprowadzone w znieczuleniu ogólnym:
- rozlegle zabiegi brzuszne, zwłaszcza w ułożeniu Trendelenburga,
- laparoskopie brzuszne i pelwiskopie z zastosowaniem insulfacji C02,
- jeżeli pacjentka nie wyraża zgody na znieczulenie regionalne,
- radykalna mastektomia z wyłuszczeniem węzłów pachowych,
- bardzo krótkie zabiegi (zalecane użycie maski lub maski krtaniowej).
Znieczulenie regionalne. Ten sposób znieczulenia można zastosować przede wszystkim do zabiegów przezpochwowych i kroczowych, a w połączeniu ze znieczuleniem ogólnym również do laparoto-mii, operacji resekcji mięśniaków, usunięcia przydatków i wycięcia macicy. Zabiegi w znieczuleniu przewodowym ze względu na samopoczucie pacjentki nie powinny jednak trwać zbyt długo. Przy zabiegach brzusznych znieczulenie powinno sięgać co najmniej do poziomu Th8, a często nawet Th4-6. Należy jednak uprzedzić pacjentki, że przy znieczuleniu regionalnym mogą odczuwać pociąganie i ucisk w czasie zabiegu.
Wyróżnia się trzy zasadnicze sposoby postępowania przy wycięciu sromu: resekcję skóry w obrębie sromu, wulwektomię prostą i wulwektomię radykalną. Operację radykalną wykonuje się w przypadku raka sromu in situ, a obejmuje ona wycięcie tkanek sromu pod powięzią przepony moczowo--płciowej, zwykle z dodatkowym usunięciem pachwinowych węzłów chłonnych.
^ Przy radykalnej wulwektomii istnieje niebezpieczeństwo znacznej utraty krwi!
Znieczulenie. Wycięcie sromu można wykonać w znieczuleniu ogólnym lub podpajęczynówko-wym czy zewnątrzoponowym. W przypadku znieczulenia regionalnego ze względów psychologicznych wymagana jest głębsza sedacja, tym bardziej, że termoelektrycznej resekcji sromu metodą Bervena może towarzyszyć specyficzny zapach, na który pacjentka nie powinna być narażona.
Do najważniejszych wskazań do wyłyżeczkowa-nia jamy macicy, czyli abrazji, należą:
- patologiczne krwawienia, szczególnie w okresie postmenopauzalnym,
- poronienie niezupełne,
- przerwanie ciąży,
- niecałkowite oddzielenie łożyska po porodzie. Przy zabiegu abrazji w pierwszym etapie stopniowo rozszerza się szyjkę macicy przy użyciu hegarów, po czym następuje wyłyżeczkowanie jamy macicy, frakcjonowane przy krwawieniach postmenopau-zalnych; w przypadku przerwania ciąży z użyciem