1.2. Rodzaje obróbki
RYS. 1.7. Schemat uproszczonego modelu funkcjonalnego procesu technologicznego obróbki do optymalizacji jego przebiegu; ZOpi, Z0p2,.... Z0p„-zbiory stanowisk technologicznych, Si, S2, S3.....Sm-i, Sn-1, Sm,
Sn, S, - stany przedmiotu po poszczególnych operacjach, Fc - funkcja celu, Z/ - zakłócenia zewnętrzne, P - początek sieci, K - koniec sieci
ten dotyczy procesu technologicznego już opracowanego i można z niego korzystać przy doborze warunków obróbki dla poszczególnych operacji.
W normalnych warunkach warsztatowych liczba stanowisk technologicznych, jaką dysponuje technolog, jest z reguły znacznie większa od tej, jaka będzie użyta w konkretnym procesie technologicznym; niemniej jednak jest ograniczona. Ograniczenia te wynikają z wyposażenia zakładu oraz z możliwości zakupu nowych stanowisk. W optymalizacji procesu należy brać pod uwagę wszystkie możliwe stanowiska technologiczne, jakie mogą być użyte w konkretnym procesie technologicznym. Schemat modelu procesu technologicznego obróbki służący do optymalizacji jego przebiegu przedstawiono na rys. 1.7.
Proces technologiczny obróbki skrawaniem określonej części charakteryzuje się stopniowym nadawaniem kształtu, dokładności i właściwości użytkowych. To stopniowe dochodzenie do gotowego kształtu, a zatem i liczba rodzajów obróbki, zależy przede wszystkim od wymagań narzuconych przez konstruktora, a dotyczących dokładności wymiarów i chropowatości poszczególnych powierzchni. Kształt i wymiary półfabrykatu (odlewu, odkuwki, pręta walcowanego itd.) różnią się nieraz znacznie od kształtu i wymiarów gotowej części. Te różnice są usuwane za pomocą obróbki skrawaniem.
Dokładnych powierzchni nie można otrzymać po jednym rodzaju obróbki, gdyż podczas zdejmowania głębokich warstw materiału powstają duże siły skrawania, które wywołują sprężyste, a częściowo nawet i plastyczne, odkształcenia materiału. Dodatkowo powstają odkształcenia na skutek silnego nagrzewania się przedmiotu obra-