•1.C)pK.TSn'VnS'1 rort"Wm VłB>V« lo PM w PK nalełyoh.lro,
S^bd, id domieszkowe ““
!*^°"**o P^-^th do oznaczenia
* W «l*e n>ikroWa™w;j~^“ {*■ 0 MW *
5 ***£»0*6*]»« cz*ćŁ* pan,
? * pfT,ł**Łu na»U»,an,a imana roztworu MCI naodwazkę Na. 8,0, JnuneL łicmntrl "'Vc><l*
titranta wynosi a) 1:2. b) 1:1, c) 2:1. k nczności substancji podstawowej do llctnośd
7. Selektywność metody jest t.- mo»liwnó‘ jej zwtoMwanio w okrcltou^l, waninkftCh co wvkrvwanla t,,h pewnej ".ew^dk.cj grupy skłacników, b) jednego sktadnika. cl ładna ,gnanych .^Si <MMC“n" ł>
f_*7 a dv^h metod «m“XI"y* umołliwiających oznaczanie tego wmiego składnika w roztworach próbek (w me'dm’t podane %ą równania dwóch futfccji atu .tycznych: f,IC>l2J0sC 10 dla l>J-C<IO>omz l:(C|-tJO-Sł dlaTo^ilO1
9 Zawartość składnika w próbce wynosi 25.5%. natemiasł w toku analizy oznaczono jego zawanMĆ jako 24 9% Biedy względny i bezwzględny tej anilizy wynoszą odpowednio a) -2.4“ . i -0.6% b) *-2.4% i -0,6%. ci -2.4% i -O 6%
10. Oznaczono zkładnik dwricna metodami, tj, m, i ,.... i>|n >ciii pomiarowej uzyskanej z zastosowaniem m, Mad bezwzględny i względu: odchylenie standartowe wynosiły odpowiednio -1.2% i 2,3%. lla metody m, obie tewśclkości wynosiły ’ odpowiednio -1.2% i 1.2%. Prawdzie jest stw ierdzenie, ze n) m, jest tak simo dokładna jak m:. b) m, jest bardziej precyzyjna niż m2. c)m, jest bardziej dokłidna niż m*.
11 Im stężenie oznaczanego składnika w próbce jes większe, t\m dokładność i precyzja oznaczania są a) pozostają bc? zmian, b) znacznie mniejsze, c znacznie większe
12. W metodzie Wardera licznoSć HCI, która zostali zużyta wobec oranżt metylowego wynosi a) n(Na-COj). b) Wn(Na.CO>X c) n(NaOH)*2n(Ni,COj).
13. W atkK>mctr>czn>m oznarzeniu tzw. twardości wody przemijającej mina lic/noici odpowiednich soli Ca i Mg róvna jest a) n(HCI> b) Kn(HCI), c) 2n(l Cl).
14. ObccroSC C pochodzącego z sączka powoduje, ;e w czasie prażenia Fe(OH)i w temp. 900 X powstaje a) Fc3C. b) Fc*0*, c) Fc.
15. W wyniku roztwarzania stepu zabierającego Cu i Sn powstają® Cu* \ Sn* . NO. HjO, b) Cr*. Sn4*. NO. H:0, c)Cu‘. H^SnOj. NO, HjO.
16. Próbkę Au można roztworzyć w mieszaninie MCI ♦ ltNO> ponieważ uorzą się w roztworze a) Au . b) AuCl*, c) AuC13.
17. W wyniku stopienia Al.-O, z KjS^O* powrują a) AI.S> > AI:(SD«),» k;SO«. c) ICAK^CM*
IS. W jodometrycznym oznaczaniu jonów Fc(lll) stosunek licznoSci wydzielonego \: to liczności Fc wynosi a) 1:1. b> 1:2. c)
19. W przypadku nastawiania miana ro/twom KMnO. na odwazkę H:C:C«, stosuiwk liczncdci stbstancji pod, lawowej do
2?7c«h'ibdmk5 A pre«hodnzfazy wodnej (aq)do (hiy «*anicinej (.Mg) to «ęłen.owa su a podziału dla tego skbdmk.
^^ek^Acildo fazy ^ułej w'rJrmaln> układzie fu sorbent, eluent s odpowsednio a> ntepolamy i polarny, b) pobrny i
2^'za^zym^Muc‘omac/awch składników na dołach krzem .onki chemtcznw związanej / grupami C„ odpowiedzialne « oddziaływań.* a) polarne, b niepolame. c) hydtxrf,lo»c „ . 100%>[ c)
23. Błąd vzfilędny miarcczkovama można wyrazić jako a) 100%*li' ^ ' **
Sn(IV). b: Hguik C) Snęli) ,s....,inia dcładnisów głównych, b) wspólstrącema składników
26 Nośins to substancja uływma do selektywnego*) wytrącania
iłowych c) maskowania składników głównych i dom.eszkowysh, większa od szybkości tworzenia nowych
fsż ^ n. *> ^ “ ““ ■’ ’”""'<hn,wl'bl
10 AgCI i BaSOi 54 Pr/-