ARP SON A IM CM
-,0 Xx*k'n duchoxx
Pvł..w aj\ WV rwncfi dode S.-M’
v U ' ' PrwtnvataonaxvNfei«-
^u<tN\vmvh. nws. iv* •
i- , ^ op,t Ot,wmd ponadto tytuł pn-
U,ll,.u- Idącjes.v.v dato
Clum niezależność od biskupa.
• ' ' ; • - ;cszze:m,i ^ * \Vmcaech każdv
- —-N. vc. X. >.N.-x vx«i ... t . >
v ^ ^ OK\Tnz<une
’^**“*W* KOS ...
.. *
•' .-Z'.... S.i
tn nurtovx
c.
.
- W> *v
t% \\ ow uru,
bko
-.„vkb •• -wada "' !<,J ^ .^owanin Oltonóxx ,^,K,P,,V^ ^ Jioku xy ,xm
iw koro* d.^foS -ok' ? opalem \bbonem. prr\ -Ylum klasztor\w l'i»' ,h s v.vgólnie pm1.'
. ,n,Nvl-v1 •-ł7X<^^\violkioSv. tr.kluj.Kvch
>volrhA* ^ nujs inter
. ,,, .. prwv odpr.roiania tam ms/> Najwn.nKt
xxv!m tt'\łvr konsekmtor.i opal Clum' sam "'bierni ,>ku-,M knvn miałudziel*su iywń Ta xx olność wyboru nv^ąga-l s* na xxszx*tk,o ojMctwa i pmxxratv zależne od Uun>.
x>-\,} -t.uxał Mę \X ten sposób xvszechx\ ładrn podlegają*- " > -j.Kxnk> papieżowi. Cluny xxi sxvego założenia xx 910 r. przez WiiMnu księcia \kwitanii cieszyło się ogromną niezależna, w ilhetm zrzekł się wiadzy nad opactwem, a wszelkim x\tvkvm kT\'k'x\, księciu biskupcmi i papieżowi zakazał iv.nv.mia >i\''\ sprawo doczesne opact>va.
Rdzeniem refortn\ kluniackiej b\ ło scisłe zastosoxvanic rvgv.!\ <\\ Bened\ kta .'a palowania Ludwika Pobożnego y- >4 "• xx latach Sio i Sl~ obowiąz.koxvą we wszystkich klasz^rac h n .mkc*i'.sk-.ch ucz\ rui ją Benedykt z Aniane. ktx.v rx er.-w,i t;:i orxa:.i \x>zxstkich klasztorów cesarstwa.
c -.::v.ackz me przyniosła wielkiego xvstrząsu
tak u - w'. duchox\ y.istw a s\xioc kiego lak i xve \vspólnotach .v:\vi\ s:xv.>k-.ch. l\vp;en>ixv.v.e, na początku \1 \x.. mnisi sta'.: >:cznaczącą s.:a :v>.t\ czną \\ sxx recie kościelnym.
.‘a p.wxx ama x.Atv'noxx . a pośrednictwem ich małżonek -.\v -.oz.zącYch .' Burgund:; z \kxxitanr. xxp:\xx kluniacki ***n*crxt s>ę " \ .■ uczoh. Za sprawą Adelajdy. księżniczki burgundzkie małżonki Ottona 1 Wielkiego (912-973). bra-"x \-.eav.iv o:xx ari\ sio dla k.!uiv.akxxxv W późniejszym cca->:t‘ s- - c •' w: ss.e. mc.-ka bur^ur»d.*ka małżonka xvładcv -v .s . cc \x>.'rac.a .:c.. e.. .- protekcji Popponoui zeSta-
' ' ^onanowi kłuniacktemu. jednej z waż-
nwh pxvtao kxar iskk donny monastycznej. W kcxńcai oatknzBatners cx.ma cesarza Henry ka f\' stała się kon-
"sa kx.. c. >-.x Vve babki w dziele \x'spioraiua retor-”iy s.u:\-.ackie
V ••xvx v.a>z:er.-..:- które popurh nvnuite idee re-tx'-.v.r.z-vk.c bx :x Córze <xx Maksymin w Heieirze \W
' ' ' - ^ s.v.. zio krr> co
■ mżących . oónueamx
vV
*^vVK.v r :^.av\>
c -iru<2b.:
I On^ klN\
,,l Madeula, apat. Cluny, do podl?c,a rrf„,my
A,, ,«*, Było U w*ęc Poc,.,.ku o.cpow, ,)Mie
*„ 'Zmc C7.cutna panowanie władców aal.ck.ch, by ref„r.
ma kluniacka xveszla w życie. . . .
p xPPon -e Stnvelot zaniósł reformę najpierw do opactwa
xv Marcina w Trexvirze. potem do Echtemach. Hersfeldu, Wissemburga, następnie do Sankt Gallen. Na zachodzie i południu Niemiec do reformy kluniackiej w sposób decyduj jcx przvc/vniła się cesarzowa Agnieszka, córka Wilhelma • Akwitanii. Około roku 107?. czyli 24 lata przed narodzinami Hildegardy z Bingen, reforma objęła niemal wszystkie klasztory niemieckie.
Niemiecki monastycyzm, zależny od kongregacji kluniac-kiej. miał później z.aważyć na walce o inwestyturę. Aby prze-ciwdziałaó rozprzestrzenianiu się tej reformy, Henryk II próbował narzucie Kościołowi reformę cesarską. W naturalny sposób uzyskał wsparcie episkopatu, który obawiał się osłabienia sxvej władzy.
Reforma, zwana dziś gregoriańską, przyniosła efekt dopiero w kxxietniu 105° r.. kiedy to podczas synodu w Rzy mie papież Mikołaj II (1059-1061) \xyjął wybór papieża spod kompetencji cesarza. Wyłącznie kardynałowie mieli teraz praxvo wyboru papieża. W ten sposób papiestxvo mogło skuteczniej zwalczać nadużycia duchowieństwa, wzmocnić prymat Rzymu i wysyłać legatów do Kościołów lokalny ch. Była to era odbudowy władzy papieskiej, którą zapoczątkował Grzegorz VII (papież w latach 1073-10S4). Swoim dict.itus p.;:\.v przy znał sobie prayco obalania królów i xx y korzystał to prawo w r. 107p przeciwko Henrykowi 1Y cesarzowi Zachodu, który dla odzyskania władzy xresarskiej musiał się up>okorzyć xx' Canossie i ogłosić poddanie swego królestwa władzy papieża.
W r. 10~4 Graegonz \H pscbował wyzwolić kosdoł cd śy\iec-kaej inw estytury biskupów przez cesarzy- niemieckich, rozpoczynając tvm samym .walkę o inwestyturę . konflikt ten. jxtor\ na długo praedwstawił s»zbie papiestw o i cesarzy wygasi ostatecznie w r. 1122 wnaz z konkordatem yv Wormacji, \torx 'zwzctstawii w ladzę uxizielania ptułoxx scsdelny ch Rzy-mowi i ustanowił zasadę rozdziału władzy duchowej i dccze-sr>ei .U r 10SS - dziesięć lat przed narodzinami Hildegardy -Gtto z Ostu dawny mnich i przex>r Guny. został papieżem przybierając imię L rbona n i ogłosił pierwszą krucjatę. bv wyzwołk* Święty Gn>b. Za jego pontyfikatu yy całej Europie y\ knaddm < powstafo wiele klasztorów khmiackkh i dlii Gunx U r. 1 Paschalis U. również pw±cxdzącv z Chmv, zosu: papieżem i zakończy i scor o inwestytur w Angdi i w e Franci- Kier.wech w oćvc sprzeciwu biskupów, ponicsi r.)epo\Nv\iren:e- Wiek \1I piuynoa domini^ąc> \vpł\^v cv-:S^rs^1' ' -torów nwnast\'c\7mu benedvkt\*rekiego.
R^piez Eugeniusz ID (U^&USSi cyska^zb^odzii wiadię tak rod iwi hKtaichią izymsl^iak i sm%ierenainiL lo właśnie
tai wiek pomd Mkłągaro .ai i jak swe • kempomy swoje pieSni.
to kobieta niet^pou-a dła s\\^ ^okL : do mnisKwdb uz2e\x'czur pkvhcvłz^
1 ^ ^C2r*^ J ecr^t rodziny ur\^roxrurv cznei uuv ^ v ^vV>^vv2 okoocunej brio fuż z\<xc23t-
- : . .. .. k.u*:;- :u rr; >
^r ^ ui rruu\ cu wr - ~ by ia jeiimk v_-
en efifcary^m spnmrio^ zieszsą 1
14