dla całego województwa. W zależności od potrzeb i pożądanej dokładności rysunki mogą być wykonane także w innej skali - np. 1 : 200 000, 1 : 50 000. Rysunki planów dla danego województwa dotyczą wielu zagadnień. Część map ma charakter analiz ważnych na danym obszarze problemów, część obrazuje przyjęte rozwiązania na przyszłość. Przykładowe tytuły rysunków stanowiących ilustracje wybranych problemów to: „Środowisko kulturowe i obszary ochrony dziedzictwa kulturowego”, „Koncepcja struktury funkcjonalno-przestrzennej.”, „System zaopatrzenia w wodę”.
Rysunki miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (rys. 4-53) są wykonywane w skali 1 : 1000, w szczególnych sytuacjach - 1 : 2000 lub 1 : 500. W planach tych określa się funkcje terenów na obszarze gminy, tzn. ich przeznaczenie, np. na cele mieszkalne, usługowe i przemysłowe. W planach miejscowych jest zapisane, gdzie na poszczególnych działkach można wznosić obiekty budowlane i jaki charakter może mieć planowana zabudowa. Podaje się także maksymalną wysokość zabudowy, a niekiedy określa się nawet kąt nachylenia dachu i materiały, z jakich budynek może być zbudowany.
Rysunek planu miejscowego to dokument planistyczny, z którym ma styczność każdy inwestor i każdy architekt już na
początku pracy nad nowym projektem. Rozpoczynając inwcsly cję, trzeba zgłosić się do gminy po tzw. decyzję o warunku* łi | zabudowy łub po wypis i wyrys z planu miejscowego dotyczącego obszaru inwestycji. Pierwsza możliwość obejmuje tereny gdzie nie ma jeszcze planów miejscowych sporządzonych pr /c gminy. Z czasem, gdy plany takie powstaną, decyzja o warim kach zabudowy zostanie zastąpiona wypisem i wyrysem z plamił Dzięki informacjom z wypisu i wyrysu inwestor i projeklanl wiedzą, jakiego typu inwestycje można na danym terenie zapn> | jektować i gdzie je wybudować.
Urbanistyka to nauka o planowaniu miast i osiedli. W praklyi pojęcia urbanistyka i planowanie przestrzenne bywają używaną wymiennie, mimo że nie są całkowicie równoważne. Dla ro/, różnienia (nieco uproszczonego) możemy przyjąć, że rysunli urbanistyczne sporządza się w skali dokładniejszej niż rysunk planistyczne i że dotyczą mniejszych obszarów. Rysunki urb«ć nistyczne to zwykle plany, ale czasami także widoki i przekroił zespołów budynków. Sporządza się je w skali 1 : 1000, 1 : 5(1 lub 1 :200.
Rysunkiem urbanistycznym, który towarzyszy każdcrml projektowi architektoniczno-budowlanemu, jest projekt zago^j spodarowania działki (ewentualnie projekt zagospodarować nia terenu), zwykle wykonywany w skali 1 : 500. Znajdują uf na nim oznaczenia:
• ukształtowania terenu (skarpy, warstwice),
• granic działki,
• linii obowiązującej zabudowy,
• bram i furtek w ogrodzeniu,
• dojazdów i miejsc parkingowych na terenie działki,
• urządzeń, sieci zewnętrznych i przyłączy,
• zieleni i urządzeń terenowych,
• obiektów budowlanych.
Oznaczenia graficzne należy przedstawić zgodnie z ich r/c
czywistym kształtem w przyjętej skali. Oznaczenia graficzne (wj PN-B-01027:2002) stosowane w projektach zagospodarowani* działki lub terenu zestawiono w tabelach od 4-20 do 4-25.