Obraz8 2

4.4.7. Rysunek inwentaryzacyjny

Rysunek inwentaryzacyjny, zwany też rysunkiem powykonawczym, przedstawia stan istniejącego obiektu budowlanego lub jego fragmentu sporządzony na podstawie pomiaru z natury. Sporządza się go w różnych celach. Najczęściej inwentaryzacja dotyczy budynków, które mają zostać poddane remontowi lub modernizacji, a ich dokumentacja projektowa nie zachowała się lub nie jest zgodna ze stanem faktycznym. Czasem inwentaryzacja nowo powstałych obiektów ma wykazać różnice między projektem a stanem gotowym obiektu. W celach archiwalnych inwentaryzuje się budynki zabytkowe i mające szczególne znaczenie historyczne.

Pierwszym etapem inwentaryzacji są szkice robocze, które trzeba wykonać na podstawie oględzin, a następnie zwymiaro-wać. Aby zapobiec narastaniu błędów pomiarowych wskutek wielokrotnego przykładania taśmy, rysunki inwentaryzacyjne wymiaruje się w szczególny sposób. Stosuje się metodę kolejnych odczytów na raz przyłożonej taśmie. Wymiary wypisuje się na linii ciągłej z zachowaniem kolejności odczytów. Na początku linii wymiarowej umieszcza się kropkę, a każdy kolejny odmierzony odcinek zaznacza się strzałką wskazującą jednocześnie kierunek pomiaru. Na końcu linii wymiarowej umieszcza się krzyżyk (rys. 4-66). Na podstawie tak zwymiarowanych szkiców można sporządzić odpowiedni rzut (przekrój lub widok). Odejmujemy od siebie wartości odczytywane podczas inwen-

Rys. 4-67. Rysunek powstały na podstawie inwentaryzacji

taryzacji i otrzymujemy rzeczywiste wymiary poszczególnych części obiektu (rys. 4-67).

Należy pamiętać, aby podczas inwentaryzacji zmierzyć długość przekątnych każdego pomieszczenia. Wymiary te są potem konieczne do sprawdzenia rzeczywistego kształtu pomieszczenia (np. czy jest to prostokąt) i weryfikacji innych pomiarów.

4.5. Rysunki szczegółów i detali

Nie ma konkretnych normowych ani ustawowych wymagań dotyczących konieczności sporządzania rysunków szczegółów i detali, czyli rysunków w skali od 1 : 25, 1 : 20, 1 : 10, 1 : 5, 1 : 2, 1 : 1 lub nawet 2:1. Występują one jednak często w każdym z typów rysunków technicznych, towarzysząc rysunkom w większej skali. Projektant decyduje, których z zaproponowanych przez niego rozwiązań nie uda się jednoznacznie zobrazować w większej skali i czy konieczne jest ich dokładniejsze opracowanie rysunkowe. Choć ogólną zasadą sporządzania rysunków technicznych jest praca od ogółu do szczegółu, to właśnie szczegółowe rozwiązania mogą przesądzić o jakości projektu lub wpłynąć na rozwiązania całościowe.

4.6. Słownik podstawowyel

Alfabet (wyraz utworzony z na^y picrv greckiego: alfa i beta) - syste_nlzapis liter, czyli graficznych symboli j^isck < polski to zmodyfikowany alfabetach CEN - skrót francuskiej nazwy E(_uropcj| malizacyjnego (Comitć Europ₍i₍in di’ zajmuje się wprowadzaniem j_e(|nolit] surowców, półfabrykatów i produktów ISO - Międzynarodowa Organizacji Nor tional Organization for Standurdiza/i jowych organizacji normalizacyjnych Działania ISO służą rozwojowi i u|>" lizacji na całym świecie. Powielin '' światowej ma usprawnić międ_zynar< tclektualną, naukową, techniczni) i ¹ organizacją pozarządową, wię_c ,4os<

¹ jest dobrowolne.

Język - system budowania wypowiedz komunikacji między ludźmi. Niulproże — element konstrukcyjny, be 1 strukcję nad drzwiami, oknem i,ih i i nic.

t Keieże - otwór przeznaczony do /.an t dowlanej; zwykle kilka centyrn_etr<>v*| f nych wymiarów ościeżnicy.

< > ncżnica — rama okna lub drzwi, j^tór < nio do muru i zawiesza na niej _s|az i lub skrzydła drzwiowe.

1*1 imo - system umownych znaków, za ' utrwalić język mówiony. l*l imo techniczne - system umowpy I których kształt, grubość linii. po_t-łiy I i /ania w napisach na rysunkachlei

f »()')«:2002.

I'KN Polski Komitet Normalią,cyj| tej działania są uregulowane iisi;i" |

Www wsip.pl

88