Obraz4

81.    Dane są dwie stale- jedna o zawartości 0,65% C NIESTOPOWA oraz druga o zawartości 0,35% NISKOSTOPOWA. Która z nich będzie miała większą przehartowalność, a która większą utwardzalność?

ci uf

82.    Obliczyć wk komórki elementarnej regularnej przestrzennie centrowanej.

83.    Znaleźć wektor [121]

84. Element z ceramiki zawiera pękniecie powierzchniowe o długości a; podlega działaniu naprężeniu sigma= lOOMPa. Oblicz maksymalną krytyczną długość pęknięcia, po osiągnięciu którego nastąpi zniszczenie katastroficzne, jeśli moduł sprężystości wynosi E=400 GPa, zaś związkość Gc= 0,02 kJ/m²

I tu masz taki ciekawy artykuł o ceramice:

Jeżeli zatem zechcemy rozdzielić kawałek metalu, wbijając w niego klin, zaobserwujemy, że początkowo metal będzie się odkształcał sprężyście, przy zwiększeniu nacisku nastąpi płynięcie plastyczne, a po przekroczeniu pewnej granicznej wartości całkowite rozdzielenie. Taki przebieg zdarzeń jest wynikiem przemieszczania się względem siebie płaszczyzn wewnątrzkrystalicznych metalu. W analogicznych warunkach, w idealnym materiale ceramicznym przy znacznych naciskach nastąpi co najwyżej niewielkie odkształcenie sprężyste, a następnie zerwanie wiązań, czego wynikiem będzie rozkawałkowanie materiału. Wysoka sztywność i wytrzymałość wiązań w tworzywach ceramicznych decyduje o na ogół wysokiej temperaturze topnienia lub rozkładu tych materiałów, jak również o zachowywaniu parametrów wytrzymałościowych również w wysokich temperaturach. Znane są ceramiczne tworzywa konstrukcyjne (węglik krzemu, mullit), których wytrzymałość w podwyższonych temperaturach wzrasta.

Interesującą konsekwencją sztywności sieci krystalicznych materiałów ceramicznych są własności tribologiczne. Niektóre materiały ceramiczne o odpowiednio niskiej porowatości, których powierzchnię wypolerowano do wysokiej gładkości, mogą tworzyć pary cierne pracujące na sucho nawet przy znacznym nacisku i prędkości. Ceramika nie jest narażona na płynięcie plastyczne, powodujące wzrost tarcia i wyzwalanie się ciepła. Wskutek tego zjawiska temperatura robocza łożysk ceramicznych stabilizuje się na niskim poziomie, umożliwiając długotrwałe działanie.

Należy jednak podkreślić, że pojęcie sztywności ceramiki nie może być traktowane w sposób absolutny, gdyż kryształy ceramiczne odkształcają się w granicach 0,5-4%, przy czym prawo Hooke'ajest spełnione dla odkształceń poniżej 0,5%. Konsekwencją tego faktu jest możliwość wykonywania sprężyn ceramicznych zachowujących stałe parametry w nieskończenie długim czasie i szerokim interwale temperatur.

Łożysko ceramiczne 6206 (bieżnie i kulki - Zr02, koszyczek - PTFE)

Materiały ceramiczne są z chemicznego punktu widzenia połączeniami bardzo trwałymi. Własność ta powoduje, że większość materiałów ceramicznych znajduje swe naturalne odpowiedniki w przyrodzie, najczęściej w postaci związków metali z tlenem i krzemem. Ta cecha ceramiki w istotny sposób odróżniają od metali, z których tylko niektóre, i to rzadko, występują w stanie rodzimym (złoto, platyna, mangan). Uzyskanie czystych metali z rud mineralnych w procesie metalurgicznym wymaga znacznych nakładów energetycznych. Prowadzi to do wniosku, że metale mają większą energię niż ich związki, czyli zgodnie z zasadami termodynamiki chemicznej będą dążyć do tworzenia połączeń charakteryzujących się niższym potencjałem chemicznym. Tłumaczy to fakt, że ceramika jest w nieporównywalnym stopniu odporniejsza od metali na korozję i wykazuje znacznie wyższą stabilność chemiczną.

Tworzywa ceramiczne o technicznym zastosowaniu mogą występować w postaci monokryształów (co w metalurgii jest właściwie niespotykane), materiałów polikrystalicznych lub szkieł. Przy identycznym lub bardzo zbliżonym składzie chemicznym własności tych tworzyw mogą się zasadniczo różnić. Ich parametry mechaniczne są znacznie niższe od hipotetycznych parametrów czystych materiałów. Wynika to z występowania mikrodefektów wewnątrz monokrystalicznych ziaren, składu fazowego i struktury tworzyw mającej związek z technologią otrzymywania. Należy wziąć pod uwagę, że nawet otrzymane w idealnych warunkach monokryształy nie są wolne od zaburzeń sieci krystalicznej, co w znacznym stopniu wpływa na ich własności.

Można przyjąć, że ceramika ma tym większą wytrzymałość, im jest lepiej spieczona i im drobniejsze są ziarna krystaliczne tworzące strukturę materiału. Materiał o tym samym składzie chemicznym, lecz otrzymany z innych surowców wyjściowych,

I