Obraz2

«TfSi ^{,cchcąc USZy S,UChaCZy} POSZukując^

^ŚP'^e'tTdLic_h * niezwykłymi melodiami (LR i 75,. _c ' nowych ■ dłut    _jak , _ŚWieccy. śpiewający p„ kościS

;'^dUC ™ ratef pieśni teatralne, niż chóralne, żeby narólft

L nTe należy na sposób trajedyj strzępić gardła, aby w koścS

Na tym polegają zmiany paradygmatem mys en.a, ze co jednym wydaje się zbyteczne, inni rozwijają jako niezbędne. Bernardy rękopisy kolędowe o wariantowym zapisie (bielscy panów,e - d_ębscv Znmie) dalv asumpt do interpretacji tekstu jako scenariusza pr?ed. stawień bożonarodzeniowych pokazywanych w rożnych miejscach Krakowski rkps 1578b z tekstem „bielskim stanowi kompletny za_pii pewnego repertuaru (Kolędy polskie, t. I. s. 7-17, W R, s. 255).

Polifonia. Do polskich klarysek św. Kingi ju/ w XIII _w. do-tarła polifonia (zwana organum), powstała u schyłku XII w. w szkole katedralnej w Chartres (Leoninus. Perotinus). Mirosław Per/ (1971) zidentyfikował w bibliotece w Starym Sączu nieznane przedtem XIII-wieczne motety wielogłosowe z Magnus Liber Organ i repertuaru tych dwóch wielkich reformatorów. Ich szkoła przyniosła owoce w postaci oryginalnej twórczości wielogłosowej Benedicamus Domino i Omnia Beneftcia (pocz. XIV w.).

Do największych osiągnięć kompozytorskich i autorskich polskiego średniow iecza trzeba zaliczyć dzieła dwu polifonistów działających w pierwszej połowie XV w.: Mikołaja Radomskiego i Piotra z Grudziądza. Mikołaj Radomski (1365? 1450?) związany był z Krakowem. Jego twórczość pozostawała pod wpływem muzyki włoskiej oraz szkól burgundzkiej i niderlandzkiej. Jest m.in. kompozytorem ballady, do której w r. 1426 dopisano słowa pieśni Hystoriographi acie. upamiętniającej narodziny Kazimierza, syna króla Władysława Jagiełły. Zdaniem Kowalewicza (1978) tekst raczej nie jest Stanisława lołka, tylko Mikołaja z Błonia, natomiast według Perza (1992) ory* ^tC^^1,    Radomski pisał muzykę (może jeszcze pr#d

^X. • ^ P°^Z0sta-i^{e n}»eznany, co otwiera pole dla domysłów, jakiego ja te st mógł służyć tej balladowej formie muzycznej.

Grudziądza by 1 kompozytorem pochodzenia niemicc-^Pi0trtrcm uniwersytetu w Krakowie (1430). Pozostały po nim _#inag^|Sl,_e ft-prezentatywne dla ówczesnej muzyki europejskiej

?&*?&)•

.. _wym zabytkiem zakonnej kultury muzycznej powstałym

^ClC _Jc charakterystycznym dla muzyki środkowoeuropejskiej

³, głogowski, powstały ok. 1480. być może u augustianów

ć$P^it’^wnI _{otl rv}.|cą opata Martina Rinkenbcrga (Gancarczyk 1999.

^Żagań^{10 P} _{z (rzC}ch partesów („partytur” poszczególnych głosów)

j.37);²^^Z obecnie przechowywany w Bibliotece Jagiellońskiej, to

fikOP* ^tCn _/bjór polifonicznej twórczości śląskiej owego czasu, ^iększy z

Koronka bernardyńska. Historię objawienia koronki mni-jnemu do trzeciego nieba” spisał po łacinie brat Sewc-^cb0NS1 ’^_stawie wspomnień z pielgrzymki do Włoch szlakiem swo-współbraci (przed 1526. rkpsy w Poznaniu i Gnieźnie). ^Kh'^NU il _w /biorze Coronula sive Koronka łacińskie pieśni maryjne, szereg egzemplów (niektóre z Kwiatków św. Franciszka), które koronki — podobnej do różańca modlitwy medytacyjnej (7-krotne powtórzenie 9 Zdrowaś Mario \ 1 Ojcze nasz). Służący promocji tej modlitwy program słowno-muzyczny zawiera znaną łacińską pieśń Gaudę virgo muter Christ i. przetłumaczoną na polski: (inc.) Bqdźwiesiola panno czysta.

Bądź wicsiola. panno czysta Gdyś poczęła Jezu krysta Anjolcm pozdrowiona.

Bądź wiesiola. porodziłaś, a panieństwa nie straciłaś Duchem Świętym napełniona.

Polscy dominikanie dopiero na kapitule 1498 r. w Łowiczu ^u/nali muzykę za osobny przedmiot nauczania w szkołach klasztorach. Pierwsza dominikańska szkoła organistów powstaje w Bełzie *j497r., ale zakon długo sprzeciwiał się stosowaniu organów przy Rwaniu brewiarza; pozwolono w 1515 r. pod warunkiem, by nie ^.światowych głupstw”, a i to ograniczano akompaniament przy ^^nych Astach jak Magnijicat, Te Denni, Credo - „aby wyznanie