Najczęściej popełniane błędy:
• linie biegnące do punktów zbiegu nie są proste lub nie trafiają w punkt zbiegu,
• pionowe krawędzie prostopadłościanów nie są pionowe. Jeżeli zostaną popełnione te błędy, to — pomijając ogólną
niepoprawność rysunku - zamiast szeregu ustawionych jeden za drugim identycznych prostopadłościanów narysujemy takie, które będą miały coraz bardziej zmienione proporcje i coraz większe odchylenia od pionu, najczęściej ku punktowi zbiegu (rys. 7-53).
Niekiedy zdarza się błąd polegający na mocniejszym pociągnięciu ołówkiem niewłaściwych krawędzi - niewidocznych zamiast widocznych. Rysunek staje się wówczas nieczytelny i bardzo chaotyczny.
Umiejętność prowadzenia linii i zrozumienie podstaw perspek tywy umożliwia przystąpienie do rysowania z natury. Pierwsze rysunki powinny być proste. Dopiero potem, stopniowo, wraz z nabieraniem wprawy i pewności w rysowaniu można przystępować do trudniejszych tematów. Dobrze jest zacząć od modeli prostych brył zbudowanych z samych krawędzi (rys. 7-54), bo na rysunkach takich można znaleźć więcej sprawdzeń popraw ności ich wykonania. Jest ich więcej, bo widzimy wszystkie krawędzie, także i te, które w bryłach o ścianach pełnych (rys. 7-55) są niewidoczne dla rysującego.
Przed przystąpieniem do rysownia z modelu należy zrobić szkic. Najtrudniejsze w rysunku odręcznym z natury jest przed stawienie rysowanego obiektu dokładnie w taki sposób, w jaki widzimy go z miejsca, z którego rysujemy. Zazwyczaj przed
Rys. 7-53. Ćwiczenie rysunkowe prostopadłościany w perspektywie — najczęściej popełniane błędy
mioty są narysowane za bardzo „z góry i i lub z prawej strony niż w rzeczywistości Spi lub kilku szkiców, a jeszcze lepiej - kilku iy.i go modelu obserwowanego z tego samego i wykonanie poprawnego rysunku. Starajmy t» tać o szkicu - małym, szybkim rysunku w gó arkusza. Również po to, aby wstępnie określi
Rys. 7-54. Rysunek z natury: sześcian zbudowany /. kra