Obraz6

Obraz6



38 Podstawy dydaktyki ogólnej

we. wolicjonalneczy umysłowe, należy oddziaływać na jego wyobrażenia, wzbogacać jego masę apercepcyjną. Dlatego nauczanie uznał Herbartza podstawowy środek służący kształceniu charakteru, a tworzenie bogatej sieci różnorodnych skojarzeń — za czynnik decydujący o walorach wychowawczych pracy dydaktycznej.

Skutecznemu kształceniu charakteru służy także, zdaniem Herbarta, t rozwijanie u uczniów wielostronnych zainteresowań, przy czym większą wartość wychowaw czą mają zainteresowania bezpośrednie (gdy daną rzecz cenimy dla niej samej) niż pośrednie (gdy ją cenimy ze względów c ubocznych):ZainTensówania bezpośrednie łączą się z uwagą mimowolną, apośrednie zdowolną,o rzekomo-mniejszych walorach wychowawczych.

Efektywność nauczania zależy także od racjonalnego rozłożenia 9 treści, którą uczniowie mają sobie przyswoić, ^na powiązane ze sobą merytorycznie i logicznie składniki, a ponadto od jego toku. Opanowanie tych treści jest najskuteczniejsze, kiedy uczniowie przechodzą kolejno od etapu zgłębiania, w którym dane wyobrażenie wydziela się jąsnoijyyra?' nie spośród innych, do epatu ogarniania, kiedy to możliwe staję, się tworzenie określonych całości z wyobrażeń już „zgłębionych”, f W każdym z tych etapów Herbart wyróżnił oprócz tego dwa stadia: j spoczynku i ruchu. Tak powstał schemat ^śtopnT przyswajania treści,) ^obejmujący zgłębianie spoczywające, zgłębianie postępujące,„ogarniame spoczywające i ogarnianie postępujące. Tym stopniom odpowiadają '' odpowiednie stopnie nauczania, a mianowicie: jasność, kojarzenie, system ^ i metoda, wyznaczające tok nauczania wszelkich przedmiotów na wszyg-kich szczeblaćh nauki szkolnej. Ż czasem — właśnie dla podkreślenia niezależności wymienionych" stopni od treści nauczania — nazwano je formalnymi oraz podjęto próby ich modyfikacji. Autorem próby najszerzej rozpowszechnionej był W#Keni) (1847-1929), który nadał stopniom formalnym inne od herbartowSluch nazwy, wyraźniej określił ich treść oraz zwiększył ich liczbę do pięciu. Są to: przygotowanie, podanie, powiązanie, zebranie i zastosowanie nowego materiału. Nazwy te dość jednoznacznie wskazują, co i w jakiej kolejności nauczyciel ma robić na lekcji.

Tabela 3. Stopnie formalne nauczania według Herbarta i Rei na

według Herbarta

według Reina

1 1) jasność

1) przygotowanie

2) kojarzenie

2) podanie

3) system

3) powiązanie

1 4) metoda

4)    zebranie

5)    zastosowanie

Mówiąc ogólnie, proces nauczania realizowany zgodnie z koncepcją stopni formalnych Herbarta czy Reina, miał przebiegać od wyobrażeń do pojęć i od poieć do umiejętności. Jego głównym zadaniem było przekaza-nie („podanie” w języku Herbarta) uczniom nowego materiału, ze szczególnym naciskiem na rozwijanie u mch umiejętności teoretycznych, npTTUzwiązy wania określonego lypu zadań matematycznych za pomocą odpowiedniego wzoru.

Opis rzeczywistości górował w tej_k.oncepcii.nad przekształcaniem przez dzieci i młodzież dostępnych im fragmentów tej rzeczywistości. • Kolejnymi jej cechami były: |formallZm~T rygoryzm. Narzucała ona bowiem nauczycielom różnych typów szkół i różnych przedmiotów nauki szkolnej, wykonującym ponadto różne zadania dydaktyczne, ciasny schemat toku lekcji, tłumiący ich inwencję organizacyjną i metodyczną.

' Słuszne było natomiast w koncepcji Herbarta wskazanie na potrzebę przekształcenia pedagogiki w dyscyplinę dysponującą własnym przedmiotem badań i własną, możliwie ściśle sprecyzowaną terminologią.

Godny uwagi był także nacisk na powiązanie pedagogiki z jej nattka'fni pomocniczymi, zwłaszcza z psychologią, na analizę toku nauczania, a PonadToiia rozwijanie u uczniów, uwagi i ..wielostronnych zaintereso-wań”.

Ogólnie można stwierdzić, że koncepcja Herbarta, modyfikowana i uzupełniana przez jego uczniów i zwolenników, była krokiem naprzód w stosunku do wcześniejszych prób teoretycznego opracowania procesu kształcenia (nauczania-uczenia się). Rozpowszechniła się też ona szeroko w połowie XIX wieku, a upadła wraz z cesarstwem niemieckim, któremu służyła. Z ostrą krytyką spotkała się dopiero na przełomie XIX i XX stulecia.

Herbartyzm, stanowiąc teoretyczną podstawę szkoły tradycyjnej, przez wiele lat wywierał niekorzystny wpływ na jej pracę. On to bowiem przyczynił się do upowszechnienia poglądów — nierzadko wskutek£ę>j; błędnie odczytywanych myśli i zaleceń Herbarta — że celem pracy szkoły c.. V jest przekazywanie dzieciom i młodzieży gotowego materiału do zapa-miętania i rygorystyczne egzekwowanie go; że-aktywny musf być w szkole przede wszystkim nauczyciel, natomiast uczniowie powinni “.siedzieć cicho, uważać i wykonywać polecenia wychowawców”, na co dobitnie wskazuje powstałe w Niemczech wówczas określenie nauczania: Wenn alles schweigt und einer spricht, da nent man so was Unterricht (w swobodnym przekładzie: Kiedy wszyscy milczą a mówi tylko jedna osoba, wówczas mamy do czynienia z nauczaniem); że najskuteczniejsza jest organizacja lekcji oparta na stopniach formalnych; że podstawowym obowiązkiem nauczyciela jest realizacja programu nauczania, który nie


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Obraz?5 96 Podstawy dydaktyki ogólnej Wiek młodzieńczy, którego początek przypada na 15-16 rok życia
Obraz?6 218 Podstawy dydaktyki ogólnej *    przekazują informacje, a zarazem wymagają
Obraz?5 236 Podstawy dydaktyki ogólnej Łączny wpływ wymienionych zespołów przyczyn na niepowodzenia
Obraz?4 114 Podstawy dydaktyki ogólnej zależne od stopnia jego aktywności umysłowej, dostrzegają ist
Obraz?0 46 Podstawy dydaktyki ogólnej celów poznania — znamienne m.in. dla empiryzmu, racjonalizmu 1
Obraz?3 92 Podstawy dydaktyki ogólnej Wymienne funkcje może i powinien spełniać każdy podręcznik szk
Obraz?4 14 Podstawy dydaktyki ogólnej niczne i wychowanie fizyczne. Podobnie, przedmiotem badań dyda
Obraz?5 16 Podstawy dydaktyki ogólnej* 4. Podstawowe pojęcia dydaktyczne Dydaktyka, jak już mówiliśm
Obraz?6 1S Podstawy dydaktyki ogólnej znaczają się trwałością, to zawsze polegają na wystąpieniu ele
Obraz?7 20 Podstawy dydaktyki ogólnej planowym i bezpośrednim kierowaniem procesem uczenia się. W ty
Obraz?9 24 Podstawy dydaktyki ogólnej wysiłku nie jest możliwe zapewnienie dzieciom i młodzieży
Obraz?0 26 Podstawy dydaktyki ogólnej Oczywiście, procesy wychowania, kształcenia i nauczania nie są
Obraz?1 28 Podstawy dydaktyki ogólnej tematycznym spostrzeganiu zjawisk lub procesów utrwalonych za
Obraz?2 30 Podstawy dydaktyki ogólnej innych sposobów kontroli i oceny wyników nauczania tym, że są
Obraz?4 34 Podstawy dydaktyki ogólnej Kaczor St. Stan i perspektywy szkolnictwa zawodowego w Polsce.
Obraz?5 36 Podstawy dydaktyki ogólnej Znak nierówności wskazuje na dominację —jako przedmiotu badań
Obraz?7 40 Podstawy dydaktyki ogólnej musi uwzględniać wszystkich potrzeb i zainteresowań uczniów, g
Obraz?9 44 Podstawy dydaktyki ogólnej 44 Podstawy dydaktyki ogólnej 1957, s. 57). pęrymentów oraz wy
Obraz?1 48 Podstawy dydaktyki ogólnej 7. Dydaktyka współczesna zakłada, że o^ wynikach kształcenia n

więcej podobnych podstron