Obraz (25)

ulega zmianie (p')₁ cieczy wrzącej — rośnie bardzo powoli, a pary nasyconej suchej p’ wyraźnie maleje. Jeżeli opisane wyżej doświadczenie będzie prowadzone w coraz, to wyższej temperaturze wrzenia cieczy, to przyrost objętości substancji między stanem v (sama ciecz) i stanem o" (sama para), określony różnicą p^ł - «f, będzie coraz mniejszy, aż w efekcie końcowym dojdziemy do punktu krytycznego K. W punkcie krytycznym objętość wrzącej wody i pary. która z niej powstaje, jest taka sama. Z l kg wody. która w warunkach krytycznych ma objętość V_k-0.00326 m\ pow-staje tyleż m³ pary. W warunkach krytycznych parowanie caoczy odbywa się bez przyrostu objętości- Zjawisko to ma duże znaczenie w nowoczesnych wysokoprężnych kotłach parowych. Parametry punktu krytycznego podano w tablicy 6.1.

Tabttc* 6.1

Wrbrase parametry pary amjooorj

Ciśnienie	Temperatura wrzenia (nstyceoia)	iSSS pary	Entalpia właściwa
			otery	pary
P	r.	r	r	i^0
k.P* lub MPa	•c	™’3g	UM	kJ/kg.
1 kP*	6.92	129.9	29.32	2513,4
5 kPa	32,55	28.19	137.83	25609
10 kP*	45.82	14,68	191.87	2583,9
20 kPa	60.08	7.65	251.48	2609.2
50 kPa	*1.33	3.24	340.53	26453
100 kP»	99.64	1.694	417,4	2674.9
200 kPa	120,23	0,885	504.8	2706.8
500 kPa	151.84	0.375	640.1	2748.8
1 MP»	179.88	0.1946	762,7	2777.8
2 MPa	21237	0.0996	908.5	2799.2
5 MPs	263,91	0.0394	1154.4	2T93.9
10 MPa	310,96	0.0180	1407.7	272431
20 MPa	365,71	0.0059	18273	24103

Paranwlry punktu krytyeraego: temperatur* r, -174.1 S"C; criojcmc p-22.129 MPa; objęioić wlmwi 0.00326 a^J/Vp. entalpia właściwa f-i’-2100 kl-kj. oepło parowania r«0.    />-30? kg/ra\ ailropia wtafciwn jt'-*'-*-4,43 kJ/tkg K); cocręta

wewnętrzna u*cir*i= 7027.9 kJ/Sg

Krzywe graniczne na wykresie parowania

Jeżeli na wykresie parowania połączymy punkty odpowiadające początkowi wrzenia pod różnym ciśnieniem (»'), to otrzymamy linię AK, zwaną dolny krzywą graniczną. Podobnie łącząc punkty odpowiadające końcowi parowania wody (r') otrzymamy górną krzywą graniczną HK Krzywe graniczne schodzą się w punkcie krytycznym K i dzielą pole wykresu na trzy obszary. Obszar leżący na lewo od dolnej krzywej granicznej odpowiada cieczy, obszar między krzywymi granicznymi parze mokrej, a obszar na prawo od gómcj krzywej granicznej parze przegrzanej.