P1010208

56

Zadania 2.3. Pomiar temperatury przy poaoey pirometrów Cel zadanie:

-    zapoznanie aię z budowy oraz apoaobea poalaru temperatury przy poaoey piroaetrów.

Wyposażenie stanowiska:

-    piece elektryczna koaorowe,

-    piroaatr monochromatyczny,

-    piroaatr radiacyjny.

Przebieg ćwiczenia

1.    Zapoznać aię z budowę i zasadę działania pirometru monochromatycznego 1 radiacyjnego.

2.    Zmierzyć temperaturę placów elektrycznych za poaocę piroaetrów.

3.    Zmierzyć temperaturę pleców elektrycznych termoeleaenteo .

Uwagi do sprawozdania

1.    Narysować schemat i podać zasadę działania pirometrów monochromatycznego 1 radiacyjnego.

2.    Zestawić tabelarycznie wyniki pomiarów temperatury pieców.

Tablica 2.III

	Wyniki pomiarów
	Pirometr monochromatyczny	Pirometr ra~ ' diacyjny	teraoelement Fe - Konst.
Piec I Plac II Plac III

3. Porównać wyniki pomiarów i określić przydatność poszczególnych metod poalaru temperatury.

LITERATURA

1.    Michalski L., Echersdorf K.: Pomiary temperatury. WNT, Warszawa 1971.

2.    Okoniewski S.. Prowans S.: Urządzenia do obrobki cieplnej. PY/T, Warszawa 1963.

3.    Miller 0. : Pirometry. WNT, Warszawa 1970.

4.    Polska Norma PN-81/M-53854.

5.    Augustyniak W., Burakowski T., Glzlriakl 0.: Termometria przemysłowa w obróbce cieplnej metali. IMP, warszawa 1989*

uprowadzenie do zagadnienia

Ar-:-, i. iż a termiczna jest Jedną z najczęściej stosowanych metod doświadcz :i’iego wyznaczania wykresów równowagi fazowej stopów, odgrywających w praktyce niezwykle waznę rolę. Wykresy te charakteryzuję zalany fazowe. zachodzące w 3topach wolno chłodzonych, w zależności od temperatury 1 stę-zon i-i sfcłudn ików, tak w fazie ciekłej, jak i stałej.

ilcv.ciow.-i zależność między stopniem swobody danego ukłacu. to znaczy liczb* zmiennych niezależnych, takich jak: temperatura, ciśnienie o-az składników, ujmuje reguła faz GIBBSA.

K a tpmił tyczne jej sformułowanie określa zależność:

2 - n - C - f I p    (_3a)

gdzie:

Z - liczba stopni swobody układu, n - liczba składników, c - liczba reakcji chemicznych, f - liczbę faz,

p - liczba czynników zewnętrznych, wpływających na równowagę układu.

Przy założeniu, że wszystkie przemiany przebiegają w rozpatrywanym u-kładzie przy srałym ciśnieniu, równanie reguły faz upraszcza się do postaci :

2 * n - f + 1    130}

Reguła fez pozwala na ustalenie związku między liczbą faz 1 składników. występującymi między nimi reakcjami chemicznymi oraz liczbę stopni swobody układu.

Doświadczalna metoda wyznaczania wykresów równowagi polega na sporządzeniu krzywych chłodzenia T: » flT). na których przystanki iuó załamu-nia określają zmiany fazowe stopu i temperatury zacnodzących urzooian rys. 3.1. Na przykład przejście z fazy czystego murelu lub stopu eufaktycznego char-;kreryzuje się nu krzywej krzepnięciu przystankiem t tury - rys, 3.2 Cl* 3-»    Jest to wynikiem wydzielania utejunugo cicr< • i

krystalizacji podczas krzepnięcia lub też pochłaniania ciepła podczas ropienia * stopu. Natomiast roztwory stałe i mieszaniny roztworów atazycn z