P1050817

Hyc 2 Terbc/ka. pow Kaortrw. woj podkarpadur Zauęg sunownk 4.5 i7 oraz zarys wykopu na tfan.

7. I - zawęg stanowisk. 2 - ulryt wykopu. 3 - grantcr aulo»lradv A4 i węzła komunikacyjnego Abb. 2. Ter liczka. Krcts Rwzow, Wotw Karpatcrwjrland Knchwntc der Fundstdlen 4.5 und 7, sowie der 1/mriM des Grabunpwhnirti 7. J Ketchweite der Fundtfełic, 2 - lim ras des Grabungsschmtts, 3 - Gren/en der Autobahn A4 und des Wrkchnkiurtrnpunkm

wołyńskiej ceramiki biało malowanej, pucharów lejkowatych, ceramiki sznurowej, trzcinieckicj. łużyckiej. z wczesnego i późnego średniowiecza ora/ nowożytny. Najliczniejszą grupę znalezisk stanowiły relikty osadnictwa z okresu rzymskiego, reprezentuje je co najmniej 210 obiektów. Pod względem funkcjonalnym wydzielonych zostało 18 paJeni&k. 5 studni. 41 dołków posłupowych oraz 137 jam osadowych, funkcje mieszkalne prawdopodobnie spełniało 9 obiektów (ryc. 3). Osada rozciągała się równoleżnikowo pasem o szerokości około 60 m i długości około 200 m na kulminacji nieznacz nego wzniesienia oraz na jego zachodnim skłonie, a jej powierzchnię można określić na około 12 ha.

Poza wyraźnie widocznymi siadami osady / cza sów rzymskich, inne okresy me są tak dobrze reprezentowane, zapewne więc także część jam i dołków posłupowych z 1191 obiektów o nieokreślonej chronologii wiąże się z omawianym tu czasem.

Obiekty mieszkalne miały charakter ziemianek lub poł/iemianek o powierzchni od ponad 5 do ok. 40 nr. w dwóch z nich wystąpiły paleniska. W wy-pełmskach znaleziono od kilkunastu do kilkudziesięciu fragmentów ceramiki (ryc. 4).

Studnie pierwotnie posiadały drewniane cembrowiny o konstrukcji zrębowej, po których zachowały się w większości przypadków jedynie ślady (ryc. 5). Głębokości tych obiektów wynosiły 130--210 cm od poziomów wydzielenia. Obok najle piej zachowanej studni (ryc. 6), odkryto pozostałości obiektu niewątpliwie z mą związanego (obiekt 18 i 19) Był on niewielki, czworokątny, o wymiarach 40 x 40 cm. ze ściankami w dolnej części wy łożonymi drewnem (deseczkami?), w narożnikach wzmocnionymi od wewnątrz kołkami (ryc. 7. 8). Głębokość studni wynosiła 130 cm od poziomu wydzielenia, towarzyszącego jej obiektu 120 cm Obiekt 19 mógł być śladem po obecności żurawia.