P1050832

•_»!. I AMPEROMETRIA I AMPFROMETRIA 420

otrzymanego roztworu. Natężenie prądu dyfuzyjnego wynosiło 58,5 pA. Obliczyć stężenie molowe przygotowanego roztworu żelaza i jego zawartość procentową w próbce.

Rozwiązanie. Stężenie molowe żelaza w roztworze, którego polaro-gram wykonano, oblicza się na podstawie wzoru (5.22), w którym zamiast /i, podstawia się I_x = 42,0 pA, a zamiast h₂ podstawia się I₂ = 58,5 pA; V_x = 80 ml; V₂ = 5 ml

c, -^42,0- -    -= 0,1302 -10-² mol/1

(58,5-42,0)-^- + 58,5

Aby obliczyć zawartość żelaza w 1 1 roztworu mnoży się jego masę molową przez stężenie molowe

M_Fe-0,1302-10“² = 55,85-0,1302-10"² = 7,271-10"² g Fe/1

W 100 ml roztworu przygotowanego przez rozpuszczenie 1 g próbki będzie się znajdowało 0,7271 * 10“² g żelaza, co dla odważki 1 g stanowi 0,727% żelaza w próbce.

Przykład 11 gfrjp j_

Przy polarograficznym oznaczaniu talu stosuje się cynk jako wzorzec wewnętrzny. Roztwór wzorcowy, w którym stężenie cynku jest 2-krot-nie większe od stężenia talu, umożliwił wyznaczenie granicznych prądów dyfuzyjnych talu (1,89 pA) i cynku (3,50 pA). Podczas analizy próbkę 10,0 g stopu zawierającego tal (bez cynku) rozpuszczono i rozcieńczono do 500 ml. Do 25 ml tego roztworu dodano 25 ml 1,00-10 -³ mol/1 roztworu soli cynku. Zmierzony prąd graniczny talu wynosił 18,2 pA, a cynku 14,5 pA. Obliczyć procentową zawartość talu w badanym stopie.

Rozwiązanie. W metodzie wzorca wewnętrznego (standardu wewnętrznego) stężenie oblicza się ze wzoru (5-29)

Wielkość wyraża względne natężenie prądu dyfuzyjnego mierzonego dla roztworów o takich samych stężeniach różnych substancji. Z danych zadania wynika, że: