443
Analogicznie do tego wykonać drugie miareczkowanie. Stężenie roztworu nadmanganianu c1/5KMn0- = 0,0100 mol/1.
Opracowanie wyników. Jak w ćwiczeniu 14.
Obliczyć wartość granicznego prądu dyfuzyjnego jonów: a) kadmu o stężeniu 2-10"3 mol/1, jeżeli współczynnik dyfuzji D — = 0,72 - lO-5 cm 2/s, masa 100 kropel rtęci wynosi 200 mg. a
trwania 25 kropel - 75 s, b) cynku o stężeniu 6,54- IO-2 g/1. jeżeli
i> = 0,69- lO"5 cm2/s, masa 100 kropli rtęci wynosi 280 mg. a trwania 25 kropli wynosi 120 s.
Zależność wysokości fali polarograficznej dla roztworu nieznanego kationu od potencjału elektrody jest następująca:
-£(V) 0,1 0,2 0,3 0,4 0.5 0.6 0.7 0.8 1.0
/i (mm) 2 2 3 3,5 4,5 25 45 46 47
5.113.
Wyznaczyć potencjał półfali i liczbę elektronów biorących udział w reakcji na podstawie równania fali katodowej. Czy zachodząca reakcja elektrodowa ma charakter odwracalny?
Podczas polarograficznej analizy roztworów wzorcowych stali zawierającej miedź otrzymano wyniki:
Zawartość Cu(%) 0,1 0,19 0.32 0.41 0.54
Wysokość fali (mm) 6 12 20 26 35
Wykreślić krzywą wzorcową i obliczyć zawartość miedzi w badanej próbce, jeżeli wysokość fali polarograficznej próbki w takich samych warunkach wynosi 15 mm.
1-4. Od ważkę 0.2 g stali zawierającej miedź rozpuszczono w kwasie
azotowym i otrzymany roztwór rozcieńczono wodą do objętości 50 ml. Przy polarografowaniu 5 ml tego roztworu, po dodaniu do 20 ml elektrolitu podstawowego, otrzymano falę miedzi o wysokości 37 mm. Obliczyć procentową zawartość miedzi w stali, jeżeli wiadomo, że przy polarografowaniu w tych samych warunkach S ml wzorcowego roztworu miedzi o stężeniu 6- lO 5 g/ ml, dopełnionego elektrolitem podstawowym do 25 ml, otrzymano falę o wysokości 30 mm.
'* 1-S. Wysokość fali ołowiu wyznaczona dla nasyconego PbBr2 rozcieńczonego elektrolitem podstawowym wynosiła 26 mm. Wysokość fali otrzymanej przy polarografowaniu 0.01 mol/1 wzorcowego roztworu