ha.., Tco, kto oćmidi »*ę złamać tc *aaa<ly publiczne, zapłaci itjrciem lub aoataiuc wygnany *c mego kraju i wykluczony ze wspólnoty chrześ-cijahakiei. Wazyacy przyjęli z zadowoleniem nazwanie tego paktu w języku potocznym rozejmem Bożym”.
Wszystkie te apoatrzeźcni■ pozwalają nam lepiej zrozumieć oczekiwania cizi lrgrijamtwa oicoio roku 1000, ftdedy to niepokój mieszał nic z —Podczas gdy mnożyły saę akty pokuty i rozwijały różne formy pokoju Bożego, ludzie wyczekiwali oznak powrotu przychylno-ócs Bożej. Budowano nowe kościoły — Raoul Glaber pisze o białym płasaesu kościołów — Bóg pozwalał ludziom odnajdować relikwie świętych, o których dotychczas nic wiedzieli. I tak życzliwość Boża zdawała się • W*- tyć z Jego gnie wuu, podobnie jak reforma rodziła się pośród ilfi-mraliTarii
ycic nieodłączne od lub ulegała wpły w owi Cluny zapaliło iskierkę Swoim przykładem i promie-widkach opató — Chmy „rozerwało zbutwiałe i ts******% symoniackich i rozpust-nota i bojaźó Boża” roił Quny, nie należy zapominać o innych jrwlasłcia w Wicmcicch i w Europie
Quny, opactwo nlcsalcdoc
_!• z Anisnr w lal r. zahamowała
i nantralitacji życis klaaztomcgo, podejmowane od | Pobożnego Ale myśl zgrupowania lyktynskich w jedną rodzinę klasztorną, przeżyta. Cluny podjęto jug i kontynuowało aż ^ dniu ii w■ ■ iiśnła 909 r. WUtodm, Icsasiżę Akwitanii, lim nwsl M^ostokaa Piotrowi a Pawiowi... dany, położone nad rzeką
pod warunkiem, dc zostanie zbudowany klasztor, regule henrnlykrrńakłrj**.
NiczwykloAć tego aktu — z czego Cluny od pocaątkta czerpało
4 iywotnoić — polegała na woli Wilhelma wyłączenia *woje» od wszelkich wpływów. Od momenta powiania "j*
Podlegało żadnej władzy świeckie! czy leoścu Inri - Nowe opactwo ••leżne ledynie od Rzymu, któremu musiało płacić oo picę la« xo «Jtych sous na utrzymanie luminarza. Święci Apostołowie JPiojw * Paweł byli więc jego właścicielami, a papież obrońcą. Od J**1
uroczystym przywilejem wziął w opiekę opactwo i potwricrdził cit1 »Niech kościół w Ouny będzie wolny od dommapi Zakupów, hrabiów, m nawet wszystkich faesmych księcia WsIhcIąiiŁa ; Hgzcmpcia, wyrywając Ouny as sieci wpływów i struktur feudalnych.
nadawała nowemu opactwu wyjątkowe ............ mrybędne °° P”~
Kcia reformy klasztorne!. Rzym, od którego jedynie ope^ l^*ro zależało, uczynił z niego centrum i silę napędową odrodzenia reliytnełP» jego opatom władzę reformowania w azyatkich opactw, ć °
zwrócą. Klasztory tc byty dołączane do Ouny. PfJI
bardziej surowego życia religijnego, mogli opuiać *wr‘ł» **** i prosić o przyjęcie do Cluny. Niezależność i p»zychyInotc papi* zadecydowały o sukcesie Ouny - Ale zalety jego upatńw a ^zm.»earsŁa.*i odnowa życiu klasztornego według reguły bcnedykiyńafcici powodzenie reformie.
Wielcy o
Przez dwa wieki, od 909 do Z 109 r.» Cluny *-4ąaąy»Q stabilnym kierownictwem: zaledwie sześciu kolej«^y^^ _ jmowalo co stanowisko, uzyskując je przez koopfOC Q*M*t, ___
Ber mon, który otrzymał donację a rąk Wilhelma, znwn wyznaczając swym następcą Odona («»»• 5 światem, poszukiwanie piękna obrzędów wr £ śpiewu — Odon był utalentowanym muzykiem Odona główną treścią reformy. Opat wędrował od aby odpowiedzieć na wezwania braci. Ouny pierwszego trzydziestolecia X w. i zreformo
rnóticr w Jurze, Charlieu, Samt Oeraud w AunUac. w l.imogcs. Sałnt-Martm w Tulle, Samt-Pierre-le- Vtf w