imują b.udzo rzadkie w kulturze pr/ew0r5r „ WyWkOUł P°^J?w Lulolu Mokiyrn i żólwin.c W plcnv ^
1> znane ucho poziome. zaznaczone z;, po^
mbl 151 )CS1 b£™ę podkreślono do4>
pr/,padk kt6[Cg0 górna , dotaą /aznacz0n>nn po stronic wcwnęltJ
^tonu króikwii ..^dujc się orrerment złożom z kilku ^
T, 1 pranej ' ^ sW? ™,,omci Całość ornamentu była pierwotnie Ujęl. Lmrach' jedne, dłuższej'^‘^eh zachowała się tylko jedna, górna. Fragn^ fvdu.cMed'"e«l'™epo™^(o xx„ 3) dekorowany jest ujętym u dwie |itttt ceramik pochodzącą * zachowanej części) z trzech naprzenuanle*
punktami, powstałych z para polkoh o zró*,.
co\vanvm promieniu ceramice kultury przeworskiej odkrytej m
Analogiczne zdobienia ^ 69 (Marciniak 1957. tabl. LXl. 3) -
cnenunraskach » » ^-zomch lmu przciyuaną. oraz we Wszcdzenm. gra mol"' wiszących ła-zkow zaa ■ $ ,a) pI7ypis 2 s 201. tabl 226 c i f
Mogilno, wo, bydgoste lnon,/inpcln)om ch drobny mi kreskami par polokrygow. 192v 5 hlin^ic hikami a sredmcami oparty ch na pojedynczych liniach ogram, "j,^t^n^izmrankni literaturze (Koszewski 1919_, 200. przj,,, ofiuailonw o podobmc zdób,om ch fragmentach ceramik, znaleziony ch w Białej, gm Trzcianka woj pilskie oraz na cmentarzysku w Szlichtyngowcj-Gorczymc. gm loco. «0J leszczyńskie, grób 11 (op cii, Należy tu podkreślić fakt. ze motyw ten pojawia Się JUZ w fazie 1 kultur, prrewoiskicj. której przykładem są cmenlarzyska w Wilanowie I SzJidm ngowej-Gorczynic Grób z pierw szego z. wy mieniony ch daiowano zapinką typu A (Marciniak 195*?. tabl LXL 7) drugiego — zapinką t>pu C (KosUTCwski 1919, s. 257. 304. 318. 320)
Znaleziska z Białej i Wszcdzcma pozbawione są możliwości tak precyzyjnego datowana Ovidę / Lutola Mokrego przy porzadkoyvujcmy fazie I. natomiast osadę w ŻoKsirae — fazie I-II (por s 22-23 niniejszego opracowania — misy odmiany 8)
W ceramice grupy gubinskicj kultury jastoifskicj nie natrafiono na podobne elementy zdobnicze, choć często zdarzają się one jednak w kręgu jastorfskim. a mianowicie na Półwyspie Jutlandzkim i Zelandn-Kraghcdc. Vogn (Dąbrowska 1988. s. 172.
*\c 1 .c ll •*' k) Zespoły grobowe, w których one wystąpiły , datuje się na czasy odpoyi^ fazie II kultury przeworskiej (op cii. s 1747
bardzo kzy^olmiowc w zdobieniu ceramiki pojawiają się
iyc 16~*>1) Sa w^ iJk ui65'0 P°Znohak/tacko‘wc/csnolalcI'sk,,n (Muller 1985 twe 16.2* “ h ^ 0^ <op Ci.. ryc 16. ,7-19,. bardziej zaoktąglo*
W okresie >6' »• ». 107. 116; 21, 166-171)
c 'auniourg (Muller 1985. ląbl 45 iu » w ,w,n> Jc L U,IC . *)' a Czczonych grobow Bmrkm -u grob V; Wcsterhauscn (tabl 55, 1, •*.
'£?*+**• - Smlowe CL49 ^ 6?' 4) °WC P->k,adÓ"
2S do podobmc prani 0ra/ P020*^ pięć z rcsziy terenów
sk^>°* 8dy istniah ____? zdobnictyyą z okrętu haic-n .^b^______,A«.n*iat<>ń*
^siąpiły ty lko pojedyncze omuLT*1™ da!0wać bardzo szcroko ,u* LTC_D’ r/ysk z Naumburg (Muller 1985 /dob,cń Znamy je tylko z cmenia*
ZC /JliszC7AmZ-I. ' '• *^)» Rrób V Wrc1f>rhaiic/>n 55 1 4.
'y Jeszcze na tych term*^1?3 ' okrcsu talszlacko-wczcsnolatcń-
,tur> . który ch geneza tkwiła w kręgu
halsztackim (por rozdziały V-VII niniejszego opracowania) W rozwiniętym okresie lateńskim motywy te zostały zastąpione innymi opartymi raczej na linii kata prostego i figur geometrycznych niż linii falistej.
Na Środkowym Nadodr/u ceramika zdobiona delikatna ornamentacja ryta ujęta w pasma biegnące poniżej wylewu stanowi zaledwie około 1% uzyskanego materiału Wynika to z. faktu, że zdecydowana większość ceramiki pochodzi z osad. a cmentarzyska są reprezentow ane więcej niż marginalnie Podobnie prezentują się naczynia o czernionej powierzchni, których fragmenty stanowią w materiałach osadniczych około 1% zebranej ceramiki Na około 20 arach przebadanej osady w Bieganowie znaleziono fragmenty tylko jednego, silnie zniszczonego, naczynia o czarnej lśniącej powierzchni Natomiast osada w Żólwinic. przebadana na powierzchni około 3 arów dostarczyła kilkudziesięciu fragmentów ceramiki czernionej, pochodzących przynajmniej z kilkunastu naczyń, co w porównaniu z osadą w Bieganowie stanowi interesujący matenał badawczy. Różnice między tymi osadami nic dadza się w chwili obecnej wyjaśnić w sposób przekonywujący. Oba zespoły są równoczasowe i pochodzą z fazy 1-11
W przypadku ceramiki grobowej również nie możemy ustalić jakichkolwiek prawidłowości w występowaniu określonych jej typów Na st 2 w Stmmienmc grób 10. wystąpiła tylko ceramika barwy rdzawobninatnej; na st 12 w Bojadłach, grób 1. była to w większości ceramika bninatnoszara. w grobie 1 na st 11 w Bełczach — ceramika obydwu rodzajów reprezentowana w równych proporcjach
Ceramika kultury przeworskiej na Środkowym Nadodrzu stanowi zwarta stylistycznie grupę obejmującą formy charakterystyczne i wspólne tylko dla 1 i II fazy rozwojowej tej kultury. Na ten okres przypada pierwsza faza ceramiczna kultury przeworskiej. Już w fazie I pojawiają się wszystkie typy ceramiki, których na omawianym terenie wydzielono aż 11. Krawędzie naczyń ukształtowane są według wariantów a. b lub c. a w nielicznych przypadkach pojawiają się już naczynia o wariancie d ukształtowania brzegu, który jest charakterystyczny tylko dla terenów Środkowego Nadodrza. Fazę II cechują nadal wszystkie opisane wyżej typy ceramiki, warianty ukształtowania brzegów, a z nowych odmian pojaw ia się jedynie odmiana 8. tzw ..duże kubki”. Bardziej szczegółowe rozwarstwienie typologiczno-chronologiczne ceramiki na Środkowym Nadodr/u nie jest w chw ili obecnej możliwe, gdyż zdecydowana większość form pochodzi z osad. a zabytki z cmentarzysk są nieliczne.
W sposobie opracowania powierzchni naczyń — wygładzanie, chropow accrne. ornamentacja ryta — nie stwierdzono również żadnych różnic, które wynikałyby z przesłanek chronologicznych i pozwalały tui tej podstawie zakwalifikować posiadany matcnal ceramiczny do określonej fazy rozwojowej Jedynym odstępstwem od tego jest w dekoracji ceramiki motyw krzywoliniowy — łuczki i pólokręgi, który wydaje się byc bardzo wczesnym i należy go łączyć już z pierwszą fazą kultury przeworskiej
Na Środkowym Nadodr/u stwierdza się brak pewnych typów naczyń, takich jak wazowatc i dwustożkowate. należących do późniejszych faz rozwojowych kultury przeworskiej, nic występującej juz wtedy na omawianym terenie
37