P1060516

P1060516



rt,nu. <iciatkowvm (labl. XI. 10). Średnica kotła . zachowaną obecne w    "* ^ ^ wysokość kołmerza-obręczy

48 cm. głębokość (wiw '    ^ do d/iś niewyjaśnione Może lo być ^

OkolK/noścodkoM^*^0E ^ („51. s 159) lego rodzaju nac^> tapenne lub *«*>«alpejskich, n spotyka się je « całej EuZ> produkowane pr/e/ Celto    występuje pomiędzy środkowym Df c %

po Anglie »    óW środkowej i do.*Tfi>

i Bałtykiem. głownie na    , spotvka się je lyłko w Kotlinie Czesk,' 0tk/

południowej Skandynawii, po    $4-35; mapa 1) Na ziemie polskie k<v!'!°

; S^SES.

'pr/cz srodkem.) Polskę Pm puszce *'!*** rnc% one senoiwe czgsc łupów wojenmeh zdobytych na .ereme impenum rzy^&g

(Domański 1992. s. 132).    ,

Najbliższe analogie w kulturze przeworskiej pochodzą z Dolnego Śląska —    .

w Wierzbicach, gm Kobierzyce woj wrocławskie. st 4 (Kramarkowa 1981. s 143 nr 28) Ze stanowisk kultury oksywskiej na Pomorzu Gdańskim również znane sa podobne zabytki (Łęga 1958. s 13-14. 67-68. nr 1/11. 2/28, 3/42. 4/37; Wiclowicj^ 1970. s. 319. wykaz stanowisk do mapy 1).

III. OSADNICTWO

Kullum przeworska w I i II fazie rozwojowej objęła swoim zasięgiem kilka krain historycznych leżących na obecnym pograniczu Polski i Niemiec Trzonem całego obszaru jest leżąca na wschód od Odr. część Ziemi Lubuskiej, zachodnia część Wielkopolski oraz północna część Dolnego Śląska Od północy obejmuje on tez mała część Pomorza Zaodrzańskiego, od zachodu część Brandenburgu i Łużyc Teren ten ma kształt wy dłużonego i zaokrąglonego pólksiężycowato pasa o długości około 120 km i szerokości 10 km. położonego na zachodnim brzegu Odry oraz kwadratu o boku 100 km położonego rui wschodnim brzegu rzeki. Ogółem wspomniany obszar zajmuje powierzchnię około 11 200 km2 i należy do trzech podprowincji fizyczno-geograficznych Niżu Środkowoeuropejskiego. Część najbardziej wysunięta na północ wchodzi w skład Pobrzeży Południowobałtyckich, centralna należy do Pojezierzy Południowo-bałtyckich, a południowa obejmuje skrawek Nizin Środkow opolskich (Narodowy Atlas Polski, 1973, mapa 41). Krajobraz omawianego terenu, został ukształtowany przez lodowiec, głów nie z dwóch ostatnich zlodowaceń — środkow opolskiego i bałtyckiego Powstałe formy krajobrazowe tworzą zespoły wysoczyzn i wzgórz, morenowych poprzedzielanych szerokimi pradolinami biegnącymi równoleżnikowo. Poczynając od północy są to Pradolina Toruńsko-Eberswaldzka z Kotliną Frcicnwaldc i Kotliną Gorzowską. Bardziej na południc ciągnie się Wysoczyzna Lubuska z jej mniejszymi jednostkami, jak: Równina Rzepińska. Wzgórza Osieńsko-Sulechowskie, Niecka Pliszki; ograniczają od zachodu Lubuski przełom Odry, a od wschodu południkowa dolina Obniżenia Obrzańskiego. Następna jest Pradolina Warszawsko-Bcrlińska z płynącą równoleżnikowo Odrą. Obrzycą i mniejszymi jednostkami, jak: Równina Krośnieńska i Kotlina Kargowska Od Pradoliny Bameko-Głogowskiej oddzielona jest Wysoczy zną Zielonogórską i Wzniesieniami Gubińskimi oraz Pagórkami Sławskimi na wschodzie Pradolina Barucko-Głogowska wraz z Obniżeniem Nowosolskim zamyka od południa omawiany teren

Opisany obszar mc pokrywa się całkowicie ze Środkowym Nadodr/em rozumianym jako „splot rzeczny Odry, Warty, Noteci i Obry (Zajchowska 1959. s ó) — lecz jest stosunkowo najbliższy mu tery tonalnie i zamknięty w granicach kulturowych ściśle określonego odcinka starożytności

55


Wyszukiwarka