P1070243

/

/

czynników ryzyka

okresie dojrzewania stanowi jeden _z najważniejszych cz; osteoporozy.

' Szczytową masę kości gąbczastej człowiek osiąga około 30 roku życia. W kości korowej następuje to średnio 5 lal później.

IPrzez w iele lal procesy resorpcji i kościotworzenia pozostają w równowadze.

/nhur/enie tej równowagi na korzyść resorpcji jest bezpośrednią przyczyną osteoporozy.

Około 50 roku życia w tkance kostnej zachodzą istotne zmiany będące następstwem menopauzy. W następstwie niedoborów hormonów jajnikowych trwa przyśpieszony ubytek masy szkieletu. Może on sięgać rocznie 4-8% w kości gąbczastej i 2-3% w kości korowej.

W skutek utrzymującej się przez kilkadziesiąt lat przewagi aktywności osteoklastów nad wydajnością osteoblastów, kobiety tracą aż 55-60% kości gąbczastej i 35-40% kości korowej. U mężczyzn ubytek ten jest przeciętnie o

1/3 niższy.

Stałe obniżanie się gęstości kości prowadzi do przekroczenia krytycznej wartości, zwanej progiem załamań. Oznacza to, że masa kostna jest już zb\t mała. aby zapewnić odpowiednią wytrzymałość mechaniczną szkieletu. Najpopularniejszym badaniem diagnostycznym w osteoporozie jest densytonretria (badanie przesiewowe). Polega ona na określenia gęstości kości objętościowej i powierzchniowej.

Wykonanie tego badania wskazane jest u.

. wszystkich kobiel w wieku pomenopauzalnytn. bez względu na czynniki ryzyka

• kobiet w wieku pomenopauzalnym ze stwierd/on>m ^/lamai potwierdzenia rozpoznania i oceny natężenia zmian)

I —I z. ,.ic Qtnsuiacvch 111/