Nic od razu nabywa się umiejętności czytania (odczytywania), rozumienia i przyswojenia sobie (zapamiętania) rysunku technicznego elektrycznego (schematu, planu).
Najprostsze schematy elektryczne uczniowie poznają na lekcjach fizyki. Niektórzy później spotykają się z bardziej złożonymi schematami na lekcjach podstaw elektryki (elektrotechniki, elektroniki, elektroenergetyki), a ze skomplikowanymi schematami — w praktyce zawodowej lub ewentualnie w czasie studiów na uczelniach technicznych. Ilość zgromadzonych przez uczniów informacji o tych rysunkach zależy przede wszystkim od stopnia ich zainteresowania lub od potrzeb wynikających z wykonywanego zawodu.
O wartości posiadanych informacji dotyczących schematów elektrycznych
decydują:
• liczba pamiętanych symboli graficznych elektrycznych o wyglądzie zgodnym z obowiązującymi normami;
• umiejętność właściwego łączenia symboli graficznych w najczęściej spotykanych układach według obowiązujących wytycznych;
• opis symboli graficznych za pomocą znormalizowanych oznaczeń literowych wielkości i ich przyznaków;
• używanie znormalizowanych kodów i oznaczeń alfanumerycznych;
• stosowanie legalnych jednostek miar układu SI i spoza układu SI oraz ich
zapisu.
Każdy z podanych czynników może być różnic interpretowany, a z doświadczenia autorów tej książki wynika, że:
• Liczba symboli graficznych zapamiętanych przez poszczególnych uczniów różni się znacznie i zależy głównie od częstości ich stosowania.
• Łączenie symboli graficznych w układy i człony funkcjonalne według obowiązujących wytycznych oraz używanie do ich opisu znormalizowanych oznaczeń i kodów umożliwia właściwe odczytanie i zapamiętanie schematów elektrycznych.
• Stosowanie legalnych jednostek miar do opisu wartości liczbowych elementów elektrycznych umożliwia właściwe interpretowanie parametrów tych elementów.
5