P1080863
_________„ . nuMwe wierzenia. język symboliczny
gg utekatuka ososrnM\------
„„ zasadzone w swym miejscu jest ukochane jasne Życic! Ojca. Jak1 nwno położeniu jest moja forma ciemna! -
A w jakim po11k • a 1 Wszyscy pamiętali ciebie z miłością i...
Wówczas przyszedłem Adamie i pouczę cię i uwolnię z tego
2JJ JjSuszu i słuchaj, a będziesz pouczony i wznieś się mężnie
ku miejscu światłości. (J -
i,-SI często włączane do wezwania jako roz-Przytoc/one tu peruce i J się niekiedy do rozwlekłych
winięcic przykazań w „i i j treścią wezwania i przez same
Adama: — Nic zapad, j . n i zwano cię grzesznikiem w TVbi|
«ko"«-Kn»« "•e1"1
powabnych ... Nic K en j y SWym Panu |elc\, etc. | ../Adam
‘alh„„e Ptomtf.... jol byłem.
spostrzegł, tz Sowi f1« jV Przygotowane są wagi a spotriW
S?^S2VJ. ™« by» M D1“
kończą się. jakby nigdy nic istniały. 4
Wezwanie do przebudzenia jest czasami bezpośrednio związane z wezwaniami do opuszczenia lego świata: jest ono zarazem zwiastowaniem śmierci, za którą następuje wówczas wstępowanie duszy, co ilustruje kolejny przykład.
„Nadszedł zbawca, stanął u wezgłowia Adama i obudził go ze snu. — Podnieś się, podnieś Adamie, /dziej swe cuchnące ciało, swe odzienie z gliny, okowy, zrzuć swe więzy... bo nadszedł twój czas, twa miara jest pełna by odejść z lego świata...” (G 430)
Niekiedy cała treść wezwania skoncentrowana jest na jednym napomnieniu — aby pamiętać o sobie samym:
„Posyłam wezwanie ku światu: Niech każdy człowiek baczy na siebie samego. Kto baczy na siebie wyzwolony będzie z ognia niszczącego.” (G 58)
Typowa formuła przebudzenia weszła również do Nowego Testamentu, gdzie w Liście do Efezjan pojawia się jako anonimowy cytat:
„Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.”
Na zakończenie zacytujemy jeszcze wezwanie do przebudzenia w ujęciu hellenistycznym, pochodzące z traktatu „Poimandres”, nic mające bezpośredniego związku z mitem i będące stylistycznym środkiem służącym wyrażeniu rcligijno-ctyczncgo napomnienia.
„O narody! O mężowie z ziemi zrodzeni, którzy oddaliście samych siebie pijaństwu, uśpieniu i nieznajomości Boga, bądźcie trzeźwi, zaprzestańcie oczarowani głupim snem oddawać się pijaństwu!... Dlaczego oddaliście siebie samych na śmierć, chociaż macic moc uczestniczenia w nieśmiertelności? Nawróćcie się, wy, którzy wspólnie kroczycie drogą błędu i stowarzyszeni jesteście niewiedzą. Odłączcie się od światła ciemności, porzucając zgubę, miejcie udział w nieśmiertelności." (C H. I. 27 i n. tłum. W. Myszor)41
plemię duszy, które przeniesione lu zostało z domu żyda". Tbn zbiór pouczeń kończy się słowami, „Oto pierwsze pouczenie, które otrzymał Adam, głowa plemienia". (Cyfry w nawiasach oznaczają numery paragrafów w edycji Lidzbarskiego.)
41 Por. C. H. I. „Dokąd was przeniesiono, O mężowie pijani, którzyście wypili niczmieszancwino (dosł. „słowo") niewiedzy... zaprzestańcie tych praktyk i stańcie się trzeźwi, popatrzcie w górę
Wyszukiwarka