Uwari ogólne. Złożoność ob.ektu (urządzema) elektrycznego decyduje o ro-S riku technicznego elektrycznego (w skrocte rysunku elektrycznego), SE należy wykonać w celu przedstawtema części funkcjonalnych, hnn wzaje-lego powiązania i właściwości obiektu. Grupy. rodzaje rysunków elektrycy-nych oraz elementy uzupełniające dokumentacji technicznej wymieniono w diagramie klasyfikacyjnym na rys. 4.1.
łtys- ó-t- Diagram klasyfikacyjny
lysunku technicznego elektrycznego
^ normie PN.791g.n12..
2’ 3’ 4*’ a &™py _ na t ^'2) *^hematy elektryczne podzielono na ^3).Nazwę klasyfikacyjni ( ° ’ 102’ 201. 202, 301, 302, 303, 40 °We’ np' 101 oznacza schernaTlltl^™6®0 zast?puje Jeg° ^
Diagramy są to rysunki wyjaśniające współzależność między czynnościami i czasem, czynnościami i wielkościami fizycznymi, stanem różnych elementów obiektu. Diagramem innego rodzaju jest np. diagram klasyfikacyjny rysunku
technicznego elektrycznego (rys. 4.1).
Wykresy są to rysunki przedstawiające zależności między wielkościami wykreślone np. w formie charakterystyki obrazującej przebieg tych zależności w wybranym układzie współrzędnych.
Zaliczone w pewnych przypadkach do rysunku technicznego elektrycznego tablice i wykazy zawierają zapis informacji w kolumnach i wierszach.
Oprócz schematów elektrycznych wymienionych na rys. 4.1 spotyka się w elektryce rysunki innego rodzaju. Są to rysunki specjalne i służą one najczęściej do celów dydaktycznych. Do nich można zaliczyć bardzo uproszczone rysunki maszynowe (obrys) ze schematami elektrycznymi.
Schematy grupy 1 (podstawowe). Schematy takie są wykonywane podczas projektowania obiektów i służą przede wszystkim do zaznajomienia się ogólnego ze strukturą układu. Rozróżnia się schematy strukturalne 101 oraz schematy funkcjonalne 102. Schematy tej grupy stanowią podstawę do wykonania schematów innych grup.
Schematy grupy 2 (wyjaśniające). Zadaniem takich schematów jest pokazanie elementów funkcjonalnych obiektu elektrycznego bez uwzględnienia ich rzeczywistego rozmieszczenia, lecz ze wszystkimi połączeniami między nimi oraz z podaniem punktów przyłączeń, w celu dokładnego wyjaśnienia działania i przebiegów procesów elektrycznych, z lewa na prawo lub z góry na dół. Do schematów grupy 2 zalicza się: schematy zasadnicze 201 oraz schematy zastępcze (równoważne) 202.
Schematy grupy 3 (wykonawcze). Zadaniem schematów tej grupy jest pokazanie połączeń elektrycznych wszystkich elementów obiektów przez przedstawienie i opisanie: przewodów, wiązek, kabli, wyprowadzeń, doprowadzeń, końcówek (zacisków), złączy, przepustów itp.
Schematy grupy 3 są podstawą do wykonania innych dokumentów konstrukcyjnych. Określają one przede wszystkim sposób układania i miejsca przyłączenia przewodów, wiązek i kabli w obiekcie. Schematy grupy 3 są stosowane w czasie kontroli wykonania połączeń elektrycznych, kontroli obiektów w czasie ich eksploatacji (konserwacji) oraz w czasie napraw i po naprawach. Często schematy grupy 3 są nazywane schematami instalacyjnymi.
Schematy grupy 4 (plany). Zadaniem schematów grupy 4 jest określanie położenia (lokalizowanie) obiektów lub ich części składowych (również w terenie) lub przedstawienie usytuowania sieci instalacji elektrycznych, a — w razie potrzeby — także trasy połączeń elektrycznych (linii, przewodów, kabli itp.). Najczęściej schematy grupy 4 są nazywane planami instalacji elektrycznej.
Wykresy. W normie PN-83/N-01615 [31] zamieszczono wiadomości niezbędne do wykonywania i opisywania wykresów w najczęściej spotykanym prostokątnym układzie współrzędnych.
57