1J0 NOWO ODKRYCIA W DZIEDZINIE BADAŃ NAD GN()si v^y.
ponadto dowiadujemy się leni/ co cytata wspólnota!” gnostyck''^ ,cgo wieku, co stanowiło prawdopodobnie typów;, lekturę <j|a Z ^r. tyjskiego. a możliwe. Ze również daleko poza nim. Z uwagi na u, <?'“ k»P-\iabt;dokumentówsefiońskic/i wolno nam wnioskować, seiian. Ale obecność wielu pism o talkiem odmiennej proweniCn . '{fln()ta /Uje na umysłową ol wari ość. poc/udc solidarności, lub \Q/ przenikanie się myśli. et) wśród gnostyków musiało być reguł;, ^ WzajCrnnc Naprawdę zaskakująca jest pod tym względem obecność w skądin T^ni d/iUstiai" zbiorze pism gnosiyckich pięciu traktatów hemicryc^ ’,chr*& dowod/i większej bliskości, lub w każdym razie większego poczut ja ^’ między tymi dwoma nurtami spekulacji w owym czasie, ni/ i() si(? ^ ,lslco^cit znajc. Z drugiej strony, jak zauważył Doresse (op. cii. s. 250). żaden*^0 Przy* heretyckich nauayricir literatury' patrystycznej ..nic pojawia się * ”W,C,kich pismach z Chenoboskion”. tj. żaden nic Hgurujc w nich jako auto^^* z pism ani nic jest w- nich wymieniony z imienia. Nie wynika z te >f ,ÓrC8°* zwłaszcza że mówimy o okresie literatury objawionej, która sprAr ° WSZalc*c» anonimowemu lub całkowitemu ukryciu prawdziwego imienia 'a aU,0rsiWu stąpieniu go pseudonimem, że teksty te nic mogły być pisane przez ^ * ** innego ze znanych autorów heretyckich. Istotnie, wysunięto pewne ^ ^ szczenią dot\vzqcc autorstwa Walentyna i Hcraklcona w związku Icntyniartskim charakterem części Kodeksu Junga, zaś Doresse s- i.n,CWa‘ dwu traktatach rozpoznał autorstwo ..Szy mona Maga” (op. cii ą ^ **' ZC W W każdym razie nieobecność ..wielkich nazwisk" drugiego wicku^^ ^ być podstawa do umniejszenia przypisanego im przez świadectwa T, ^ cznc znaczenia (przez to do umniejszenia wartości owych dokumc 2^' ogóle). Nieobecność la odzwierciedla jedynie poziom intelektualny i m *
kie obyczaje grupy z Chenoboskion i podobnych jej grup czwartego wiT Tak czy tnaczej herczjolodzy nic zaliczyli do seiian żadnego z oclno.owl' nych przez htstorię nauczycieli. Natomiast same nauki sc.ian sa oto? bogato udokumentowane. Wśród nich wyraźnie i w pełnej zgodnośdTrL lacją H.polna wysuwa s.ę na czoło (irańska) doktryna „trzech korzeni" '
07 Oczywtścic, jest możliwe, iż zbiór ów był własnością jakiejś zamożnej jednostki, ale i ona musiała należeć do jakiejś grupy, bez względu na to, co stanowiło fundament tej grupy.
08 Np. .Apokryf Jana", Jiipostaza Archontów", .O początku świata" to pisma barbclogno-styebe, .Ewangelia Prawdy", .Ust do Reginosa" {■ .Wypowiedź o zmartwychwstaniu"), .Ewangelia Filipa" - walcntyniaAskie, etc.
, —---- «y-w-mi.m 3n
NO W U POKRYCIA W P/.IED/1N1E BADAŃ NAD GNOSTYCY/MEM
W"*! wisady pierwotnej, pośredniczy mic77^ k,ńrq to doktrynę ścianie wyznawali wcsmsw* Sw,a,lcm a Ciemności, czykam. i innymi. Oczywiście poWanfc n['C,3'lmi-J^tynem. naasseń^ relatywnie wiele miejsea tej kosntogonicznd 7 P1Sma 1 Chc"<>b<»kion jaki kładli na nią ścianie. nie daje nam podsjjj’ * nacisku,
ni* tylko dość szczególną cechę właściwa ^ ^^wnicjcoS więcej wydawała się być przedtem. Njc ,yikt) * nc> RruP'c poglądów, ezym dotyczących cmanacji, eonów i Sophii calcj „„ ';pU)c ona * spekulacjach również gnoza „irańska", dla której jest ona J^WkoHtgipsWcj". ale obejSĆ (jak 'ego dowodzi nic tylko Mani lecz 7,w "*** si<: *** »'«]
przytaczany przez. Bazylidesa - z.ob. wyżci s duło Mars*y system przypadku sctian spckulatywna rola owej zasadJ,61) Nawcl w czywistości nieznaczna: doktryna ich jest w isiLi a •cs,w Re-
trzecia zasada albo dostarcza - jako Przestrzeń" dUal‘Myrana«' na ogól ncj podstawy dla konfrontacji przeciwstawnych ,0P°'°gicz-
jest substancjalnie, stanowi - jako „Duch" «i k ™ Bdy °Plsywana (mimo zapewnień o ich wspólnym prymacie) podaTnaT*'T”*1 “Mdy tego dowodzą rozmaite wersje alternatywne. I Jak
spekulacji podatność na zmieszanie faktycznie nie 7™ * gm>s,yckic)
odrębnej zasady pierwotnej. Z racji owego niewielkiej^ pr7y>mowania
nego dzielą kosmogon.czncgo w zbiorze i najdłuższego z. obSeń" z ji
dujących stę w calcj bibliotece - skłoni wcześniej czy nófnli 7 1
oceny lego problemu.240 - P j do nowe
Przechodzimy obecnie do pewnych ogólnych spostrzeżeń na tema, dc ktryny. które można tymczasowo zebrać w oparciu o nowy materia! i odnieś do świadectwa starszego. Potwierdzeniem i częściowo wzmocnieniem teg
2* W mej bardziej szczegółowej pracy poświęcam osobny paragraf systemom „trzech korzeni": „Gnosis und spStantikcr Geist" 1. ss. 335-344.
2« Odnośmc„Pnnifrazy ScmaM. Doresse zwrócił uwagę (op. cit., s. 150) na jej bliskie podobieństwo do omawianego pt7.cz Hipolita utworu zatytułowanego „Parafraza Seta" (Refut. V 19-22). Istnieje wszakże między mmi istotna różnica: pierwszy mówi w duchu mamchcjskim c wzniesieniu się pierwotnej Ciemności ku Światłu, podczas gdy drugi o przyciągnięciu Światła ki Ciemności. Widzimy tu jak wielkie, w sprawach tak zasadniczych panowało tu niezdecydowanie czy też, powiedzmy, dowolność ujęcia.