O X* CS Śif Rys. 20.23. Zależność energii renwaułu #TV od fcąla Ś, kttn
_s Iwony płaszczymy układów rpraęźoaych
Za pomoc? analizy spektralnej w zakresie UV i VIS można niekiedy rozróinif izomery cis i trans. W większości przypadków izomer trans ma strukturę bardziej płaską oraz maksimum przy większej długości fali niż izomer cis.
Na przykład
fe
cii — stilben 224 nm i 280 nm
trans - stilben 228 nm i 295 nm
20.15. NEFELOMETRIA 1 TURB1DYMETRIA 20.15.1. Zasada metody
Podczas przechodzenia przez roztwór koloidalny światło ulega rozproszeń (zachodzi zjawisko Tyndalła) i wiązkę promieniowania można zobaczyć patrząc z boku. Pod wpływem rozproszenia następuje zmniejszenie natężenia promieniowa* nią mierzonego tak, jak przy badaniu absorpcji. Długość foli nic ulega przy tym zmianie. Rozproszenie spowodowane jest załamaniem i odbiciem światła na poszczególnych cząstkach, Rozproszone światło polaryzuje się przy tym w stopniu zależnym od wielkości i kształtu cząstek. Natężenie rozproszonego światła zależy od częstości. Zgodnie z prawem Rayleig.hu natężeiiie rozproszonego światła jest proporcjonalne do czwartej potęgi częstości, albo jest odwrotnie proporcjonalne do czwartej potęgi długości fali
♦ ~v4~4- (2|j|
Tak więc przy rozpraszaniu światła w środowisku zawierającym zawiesinę odnosi się wrażenie, że światło rozproszone jest błękitnawe, ponieważ promieniowani niebieskie o mniejszej długości fali jest rozpraszane w większym stopniu niż prań niowanic żółte łub czerwone. I odwrotnie światło przechodzące staje się bardój czerwone. Jeżeli w roztworach koloidalnych zachodzi równocześnie absorpcja, H
powstając? zabarwienie wywołano absorpcją i ro/pros/cnicm nle2y cąuo od n>2* miarów cząstek.
Jeżeli dokonuje slą pomiaru osłabionej wiązki światła, to mówi się o turbidy-metrii, a w przypadku mierzenia natężenia rozproszonego iwiatła - o ncfelometrii (rys. 20 24).
FJ
’ StttCtri CMSf.t PWCftattąayB
rgeprcscwapp
Rys. 20.24. Zasada nefełomctrU i lurbidyinctrii / — źródło światła, 2 — kiuwela. J — fotokomórki. 4 — filwanomar
Zmniejszenie natężenia promieniowania w rozcieńczonych mikrosuspcmjach określone jest wzorem
(20.71)
gdzie: Aj turb:duncja (termin analogiczny do absorbancji), ł — grubość absorbujące; warstwy, c — stężenie, r — średni rozmiar cząstek, X - długość fali promieniowania. k - stała zależna od rodzaju zawiesiny i sposobu pomiaru, a - stała zależna od metody pomiaru.
Jeżeli pomiar dokonywany jest dla światła monochromatycznego i przy stałych wartościach ar, /, k, to turbidancja jest wprost proporcjonalna do stężenia i wzór (20.71) jest odpowiednikiem prawa Lam berta-Beera. Jeżeli warunek tnonochromatycznoici światła nie jest ściśle przestrzegany, to krzywa wzorcowa nic jest linią prostą, ale jest linią zakrzywioną do osi stężeń.
20.15.2. Przyrządy
Pomiary wykonuje się za pomocą fotokolorymctrów i spektrofotometrów wszystkich typów, o ile są one wyposażone w dodatkowe urządzenia umożliwiające takie pomiary. Do pomiarów ciągłych zmętnienia roztworów zbudowano automatyczne przyrządy rejestrujące.
313