P1100233

P1100233



bolero B


B - 2,303 J e“dv

Całkowanie pasma wykonuje się planimetrycznie lub melcdą graficznego <*,. kowania.

A — 2,3#Cc* Av*,/2 , I-mol•cm~2

(2232)

gdzie

pasma efektywnego.

Wartości K zawarte są w przedziale ok. I — */2 i podane są w tablicach. lak* palne natężenie pasm można obliczyć zgodnie z równaniem


Inlegrulnc natężenie absorpcji pasm symetrycznych, których kształt odpo»u4| funkcji Lorentza, można obliczyć na podstawie absorbancji i połówkowej srcrnlcfej pasma zgodnie ze wzorem


(22.M)

przy czym



(22 35)


Wartości q dla absorbancji 0-2 podane są w tablicach.

Do określania integralnego natężenia pasma stosuje się różne jednostki. Najczęściej stosuje się miano 1 mol“1 cm-2, przy czym najczęściej stosowaną jednostką jest 104 1-mol”1 -cm"*.

Dla większości związków organicznych wartość integralnego natężenia absorpcji wynosi ok. I — 5-10* l*mol~ł - cm-2. Tylko w pojedynczych przypadkach, np. dla mocnego oddziaływania drgań, integralne natężenie absorpcji może osiągać nawet 20 104 l-mol cm"*.

Ałnorbancja pasm i całkowe natężenie absorpcji zależy od zewnętrznych opływów (stanu skupienia i rozpuszczalnika). Od zdolności rozdzielczej przyrządu n-leży tylko molowy współczynnik absorpcji pasma.

22.8. POŁOŻENIE PASM ABSORPCJI

Liczby falowe charakteryzujące poszczególne pasmu, które odpowiadają drgi* niom wiązań w cząsteczkach związków organicznych, zależą od wpływów zcwuęts-nych i wewnętrznych.

Wpływy zewnętrzne. Poszczególne liczby falowe parni zaletą od sianu ikupma. asocjacji 1 solwnlucji cząsteczek.

Liczba falowa określonej grupy przesuwa się w kierunku mniejszej wartości w zależności od stanu skupienia substancji w następującym porządku:

gaz > ciecz > substancja stała

Widma wyznaczane dla stanu stałego substancji tą bardzo przydatne przy określaniu poszczególnych grup. Do badania wpływów strukturalnych i»c są one przydatne, ponieważ w stanie krystalicznym liczby falowe wiązań są zależne od występujących wiązań wodorowych, oddziaływań dipolowych ilp. Wiązania wodorowe występują również w substancjach rozpuszczonych i można je zaniedbać tylko w bardzo rozcieńczonych roztworach.

Liczba falowa wiązania substancji polarnych zmniejsza się przy przejściu od mniej polarnego do bardziej polarnego rozpuszczalnika.

Do wpływów wewnętrznych zalicza się: efekty elektryczne, efekty steryc/ne i oddziaływanie drgań.

Nazwą efekty elektryczne obejmuje się indukcyjne, mczoir.erycznc i sprzęże-aiowe efekty, przy których następuje wzajemny wpływ wiązań w cząsteczce związku. Zmiany gęstości elektronowej w wiązaniach w dużym stopniu przejawiają się w widmie w podczerwieni.

Tablica 22.2. Wpływ rozpuszczalnika na przesunięcie pasma absorpcyjnego

r, cm

Związek i grupa

w stanic

n-heksaa !

ca.

i cś-

gazowym

Acetofenoo C»Q

1709

1697

1692

1690

Fenol O-H

3654

1 3622

3611

3591

Przykładowo rozpatrzono wpływ efektów elektrycznych:

Grupa karbonylowa aldehydu octowego ma charakter polarny i atom Ucna ma ułamkowy ładunek ujemny

Cl-


Ni


JSm

’T\

V - 1730 cm"1


t y°

■c —c:


v ■ 1761 cm"1


Chmura elektronowa tworząca wiązanie jest przesunięta w stosunku do geo-metrycznego środka wiązania w kierunku atomu tlenu.


leżeli wodory grupy metylowej zostaną zastąpione przez atomy chloru, to w wyniku wpływu atomów chloru zmniejsza się przesunięcie elektronów w kierunku atomu tlenu grupy karbonylowej; wywoła to wzrost liczby falowej wiązania O—O.

Przesunięcie liczb falowych pasm wiązań w związkach organicznych zależy przede wszystkim od wielkości elcktroaiodonorowcgo lub elektronoakceptorowcgo wpływu podstawników na rozpatrywane wiązanie.

22 Flzyctne metody


Wyszukiwarka